บ่นนนนนนนนนนนนนน

เบื่อออออออออออออออออออออออออออออๆๆๆๆๆๆๆๆๆ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

ทำไมปิดเทอมต้องเรียนหนักกว่าตอนเปิดเทอมด้วยฟ่า!!!!!!!!!!!!!

ต้องไปสอบไอ้บ้า GAT PAT นั้นนนนนนนนนนน!!

เกมกูก็ไม่ได้เล่นนนนนนนนนนน!!!!! *********************************!!!!!!!!!!!!!

เบื่อ
เบื่อ
เบื่อ

รู้สึกไม่อยากเรียนหนังสืออีกเเล้ว

มันรู้สึกบ่อยขึ้นๆ

มากขึ้นทุกวันๆ

กุเบื่อโว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

ฟร๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

ครูมานั่งคุม

ให้การบ้านเพียบ

ชีวิตปกติ

เวงๆๆๆๆ ปกติตื่น 10 โมง ตอนนี้ต้องตื่น 6 โมง

ไม่มีเพื่อนคุยในเอมเลย

กุเหงาเข้าใจไหมๆๆๆๆๆ

เล่นเกมไปคนเดียวจนถึงเกือบ 10 โมง

ไปตีเเบต 1 ชม.
กลับมา+อาบน้ำก็ประมาณ 12 โมง

12-บ่ายครึ่งก็ต้องทำการบ้าน

ทำๆๆๆๆๆๆ เต็มสตรีมห้ามลุกเพราะมันเยอะ

บ่าย 2- 6 โมงไปเรียนพิเศษทุกวัน

กลับมา + อาบน้ำประมาณ 1 ทุ่ม

กินข้าว 30 นาที

7:30 ต้องเริ่มทำการบ้านอีกเเล้ว

ยัน 4 ทุ่ม

ที่กูจะได้เล่นเกมเเค่อีก 15 นาที (มันก็ต้องแอบหมดอีกให้ตายดิโว้ยยย!!)

อีก 15 นาทีกูต้องล้างจาน

อีก 30 นาทีกูต้องซ้อมดนตรี

เเละกูต้องนอนให้ได้ตอน 5 ทุ่ม

กูไม่มีเวลาคุยกับเพื่อนเลยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย T[]T!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

...........................

เพื่อน............

โธ่โว้ย......

ทำไมต้องเข้ามหาลัยด้วยนะ..

โรงเรียนตอนนี้ก็ยังไม่อยากไปเลย..

ผมเกลียดโรงเรียนปัจจุบันมาก..

ความรู้สึกเหมือนพึ่งย้ายมาอยู่วันเเรกมันมีอยู่ทุกวัน

นี้สินะ

ที่ใครๆ รู้สึก

"อยากย้อนเวลากลับอดีต" จังเลยเนี่ย

กลับมา... ไม่ทันไรก็ต้องทำการบ้านซะเเล้ว

ตอนเช้าก็ไม่มีใครออนน...

ก็เพื่อนส่วนมากผมไม่ตื่นนี้

ถึงจะตื่น..

พวกเขาก็ต้องไปโรงเรียนกัน...

พอดึก

ผมก็มีเวลาเเค่ 15 นาที

บ้างทีผมก้ไม่อยากออน

เพราะเดียวจะคุยเพลิน ทั้งๆ ที่อยากคุยมาก จนเลยเวลานอนจนได้

เเล้วเเม่ผมก็จะไปบอกครูผม...

เเล้วผมก็โดนด่าเเหลก.......... เเต่ละชุดนี้เเทงใจโคตรๆ ด้วย

ผมรักเพื่อมาก...... ยิ่งขี้เหงาอยู่

เเต่ก่อนผมมีทุกอย่าง ต้องพูดเเบบนั้นเลย (ตอนนี้ก็คงยังมีอยู่เราอาจไม่รู้ตัวมั้ง... ว่าเรากำลังทำล้ายมันหรือเปล่า)

ผมมีเพื่อน...ที่คอนช่วยเหลือผท
รับฟังผม
เฮฮาไปด้วยกัน
ปลอบใจเมื่อผมเศร้า
เเละรู้ใจผม..

ผมไม่ได้มีคนเดียว

ผมมีถึง 5 คน.....

ผมมีเเม่

ที่ผมกล้าที่จะคุยเรื่องอะไรด้วยก็ได้

เมื่อก่อนพวกเราใช้ชีวิตด้วยกันอย่างมีความสุขมาก

ผมมีความสุขมาก.... เกินคำบรรยายใดๆ

ผมมีครู

ผมสนุกกับท่านมาก

ผมไปเรียนกับท่าน

เรียนอย่างสนุกสนาน

พวกเราเล่นเกม (ที่ท่านทำขึ้นมาเองเช่น ต่อคำ หรือที่ซื้อมาเช่น othello, ฉลุย) ด้วยกัน

ผมโคตรเเห่งความมีความสุขเลยครับ (ตอนนั้นเกมก็เล่นได้)

เฮ้อ..

นึกถึงเหตุการณ์พวกนี้ทีไรต้องร้องไห้ทุกที

ตอนนี้ก็ร้องอีกเเล้ว

ตั้งเเต่เมื่อวันอาทิตย์...

ผมคงจะเป็นคนเงียบไปอีกนาน

โดนกระเเทกใจมาอย่างรุนเเรง

ทั้งๆ ที่ปกติ...

ถ้าเจออะไรเเบบนี้อีก 1-2 วันก็หายกลับมาร่าเริงเเท้ๆ..

ถึงมันจะร่าเริงน้อยกว่าเมื่อก่อนเยอะก็เถอะ..

เเต่ก็ไม่ได้เป็นหนักขนาดนี้

ตอนนี้ผมเหม่อ

หนักกว่าเดิมอีก

เงียบก็เงียบ

ไม่ค่อยขำอีกเเล้ว..

ยกเว้นมีคนยิงมุขเด็ดมาจริงๆ

ถึงเเค่ยิม... ขำไม่ออก

เเละถ้าขำ...

มันรู้สึก
เหมือนเเสร้งยังไงไม่รู้..

รู้สึกไม่มีเวลาเราหัวเราะอย่างสนุกสนานหรือตลกจริงๆ เหมือนก่อนหน้านี้เลย

เงียบ..

ทั้งๆ เหงา

ไม่ยอมพูดกับใครถ้าไม่จำเป็น...

ทั้งๆ ที่อยากพูดให้คนๆ หนึ่งฟังมากๆ...


นี้กูเป็นบ้าอะไรว่ะเนี่ย


เคยคิดเเบบนั้น

เเต่ก็เป็นไปเเล้ว...

.....

ผมรู้สึกเหมือนไม่เหลือใครเชื่อใจได้ที่จะพูดด้วย หรือ.. เล่าเรื่องให้ตัวเองฟังน่ะ

เป็นครั้งเเรกในชีวิต

ที่รู้สึกเเบบนั้น

ปกติผมเชื่อใจคนง่าย

มีอะไรก็เอาไปเล่ามให้เขาได้ฟังง่ายๆ

ถ้าเป็นคนสนิทละยิ่งหนักเลย

นี้เป็น conversation กับคนๆ หนึ่งที่ผมหาเวลาพูดด้วยตอนเช้านะครับ ._...... เเต่จะเเปปเเค่ที่ผมตอบเท่านั้น

เมื่อวาน
ครูเราพูดอย่างหนึ่งเเทงใจโคตร
like, she ล้มเลิก my dreams ._.
เขาพูดว่า
คือคนที่เล่นเกมจะไม่มีวันประสพความสำเร็จน่ะ เพราะมั่วเเต่ยึดติด ไม่ยอมจริงจังเรื่องเรียนซะที (ฟังให้จบก่อนนะ)
เเล้วเขาบอก คือเราทำเเค่ปติบัติ (หาตัวอักษรไม่เจอ) คือเล่น เเต่ไม่ศึกษา origin like, ทำไมไม่ไปเรียน programming, or 3-D
uh....... actually i'm thinking of doing that ._......... but it's just เราไม่มีความมั่นใจเลยในฝีมือเเล้วกลัวเรื่องวาดรูปมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
and she said like, สมมุติว่ามีสมาคมเล่นเกมเเห่งชาติ
เราไปเเข่ง
ก็เเพ้อยู่ดี
เพราะคนน้อย เขารับน้อยอยู่เเล้ว
โอกาสยิ่งน้อยกว่าจะเอนท์ให้ติดอีก
เขาบอกว่าสิ่งที่เราทำได้อาจมีเเค่ไปเเข่งเเฟนพันธ์เเท้ ซึ่งจะได้หรือเปล่าไม่รู้ เเต่เรื่องเรียนมันมีโอกาสมากกว่า ._.
my dreams are, kinda shattered all away yesterday - -" (you can imagine right? some kind of like in mangas or anime >_>)
my...
teacher, father, mom always asks me
เรื่องเกมมันเอาไปหากินอะไรได้????
er... actually, it could....... it's just little... and not wide....

my teacher (not my mom) didn't said to let me stop playing game the whole life
but wants to let me play after i suceed -________-


....

ตอนนี้นะ สำหรับทุกคนคงเป็นเรื่องปกติไปเเล้วละ

เวลาร้องไห้

ต้องอยู่คนเดียวตลอด

ผมอยากร้อง

เเล้วกอดใครสักคน

เเล้วปล่อยโฮออกมาตรงนั้นเลย

นี้อะไรกัน

2 ปีเเล้ว

ที่ต้องร้องไห้คนเดียว...

ผมขี้เหงาโคตรๆ นะเออ...

ตอนนี้เหมือนไม่เหลือใครเเล้ว..

เนื่องจากจะคุยก็คุยด้วยไม่ได้

ก่อนหน้านี้ผมยังมีความรู้สึกว่า มีอะไรก็บอกครูผมได้ ถามครูผมได้

เเต่ตอนนี้ผมรู้สึก

ไม่อยากคุยกับท่านอีกเเล้ว

เหมือนที่รู้สึกกับเเม่

เพื่อนๆสนิทผมก็... ไม่ออนเอมกันเลย

คุยกันไม่ได้สักที กว่าจะได้เจอหน้ากันก็นานเสียเหลือเกิน..

คนสนิทด้วยมากๆ ในเอมก็ออนไม่ได้

ก็ผมได้เล่นรอบเช้าเเปปเดียว (1-2 ชม. เเล้วเเต่ตื่นเช้าเเค่ไหน) เเล้วพวกเขาก็ไปโรงเรียนหมดสิ???

ปัญหาของผมเเค่นี้คงเล็กจิ๊บจ๊อยสำหรับคนอื่น

ประมาณว่า "เอ็งเอาเรื่องเเบบนี้เป็นปัญหาหรอว่ะ"

ใช่ครับ... นี้มันปัญหาของผม

ผมมีปัญหาเเบบนี้เนี่ยเเหละ...........

(ช่วงนี้ผมคิดหัวข้อไม่ออกคร้าบ =[]="!)

หว๋า - - คนมันอยากบ่น เเต่ก็มีเรื่องเยอะให้บ่น เเต่สุดท้ายก็ไม่ไหว อยากบ่นสัก 100 เรื่อง เเต่ก็บ่นได้ทีละเรื่อง =___=" เอ้าก็เอาฟะ (ใครสั่งเเกมาให้บ่นหรอไง ==)

อ๋า...
วันนี้ไปบ้านเพื่อนมา..

มันรวยฉิบ orz.. (เอาเป็นว่ารวยกว่าบ้านผมละก้าน ToT)

ไม่ได้อิจฉาที่ความรวยหรอกคร้าบ

ก็เเค่

อยากได้อะไรก็ไปขอพ่อเเม่ก็ได้หมด = = (ยกเว้น เกม กับ โน๊ตบุค เพราะเดียวเด็กๆ จะติดเกมกัน >_>)

เป็นผมนะขอโมเดลกันดัมไปหลายตัวเเว้วววว T[]T~!!!

เครื่องฟังเพลงก็ไม่มี... ผมก็ขอไปนานเเล้วครับ

โทรศัพท์... เอ่อ ก็ไม่ได้อยากขออ่านะ

รุ่นที่ผมใช้คือ nokia เก่าๆ สีน้ำเงิน รุ่นเปิดไฟฉายได้ เเบตอยู่ได้นานดี 3-5 บ้างครั้งอาทิตย์มั้งครับ หรือมากกว่านั้นสักอย่าง = =
เครื่องนี้โดนผมปาผมเขวี้ยงเท่าไรจนไอ้ที่พิมพ์เลขมันหลุดออกมาก็ไม่เสีย ไม่พัง ไม่เป็นอะไรเลย _ _ (nokia เก่าถึกสุขย๊อก!!!)

เตือน reminder ก้ได้เยอะ เกม classic ๆๆๆ สุดๆ อย่าง space impact กับ snake ก็มีให้เล่น = =a

ขาดอย่างเดียว..

ฟังเพลงไม่ได้ OTL

โฮ... ผมก็ชอบเสียงเพลงนะ ToT ผมมี OST กับ soundtrack จากเกมกับอานิเมให้ฟังตั้งเยอะเเยะ เเง๋ TwT

ฮือ...

จีวิต.. จนกว่าหลายๆ คน เเละรวยกว่าหลายๆ คน

นี้สินะครับความโลภ... สะกดถูกไหมเนี่ย... (Greed)

เฮ้อ..

วันนี้ผมขอให้เพื่อนเล่น Rockman X Command Misson ให้ดูหน่อย... เเบบว่าอยากดู..เพื่อนเล่นน่ะ (คือตัวเองอยากเล่นเเต่ไม่เป็น... เป็นนิดหน่อย เเต่ก็ไม่เท่าเพื่อนที่เล่นจบเเล้วหรอกนา..)
ส่วนตัวเองก็เล่น psp ไปด้วย รอญาติเอามาให้ต่อไป TwT (เมื่อไรจะสิ้นเดือนฟร่ะ!!!)

ก็..อยากเล่นจังเลย..

เกมที่ผมอยากเล่น... มีเยอะมาก...
เเต่ได้เล่นจริงๆ ประมาณ 15%....

ก็เเค่ ps1, ps2 ผมยังไม่มีเลย

อยากได้ ps1,ps2,ps3, psp, (เอา NDS นู๋คืนมา T[]T!!!!!!!!!!! ว้ากกกกกกกกกกกกกก!!!!!!!!!!!!!), gba เล่นในคอมได้ก็โอเค, wii ก็อยากได้นะ ._....

เกมหลักๆ ที่อยากเล่นคือ... (ที่ลงทุกเครื่องนะครับ = =.. ไล่ชื่อภาคไม่ไหว คงมากกว่าร้อยละมั้ง)

ที่อยากเล่นทุกภาคทุก version
-Rockman
เช่น Rockman Command Mission, Rockman X7
-Final Fantasy
เช่น Dirge of Cerebus, Final Fantasy X, Final Fantasy XIII ทั้งหลาย
-Kingdom Hearts
Kingdom Hearts 1-2
-Devil May Cry
DMC 1-4
-Gundam
พวกภาค Seed, Destiny เป็นต้นไป

._...
อย่างอื่นที่ผมสนใจที่อยากเล่นสุดๆ เหมือนกัน ทุกเครื่องทุกรุ่น
Super Robot Taisen
Namco X Capcom
Tekken
Street Fighter
Klonoa
Digimon
Pokemon
Tales of ทั้งหลาย

เกม PC ทั้งหลายเช่น
Prototype
Call of Duty
Red Alert
Lost Planet

เกมเเนวๆ ประมาณ บริษัทหรือทีมงานเดียวกันเงี่ย

T_T...... ได้ตามหวังไปเเค่ 15%

เพราะฉะนั้น..
คุณเห็นผมอยู่กับเกมเมื่อไร...

จะเล่น..ไม่หยุด...

ฮือ.. ความโลภไม่สิ้นสุด ทำไมพี่ๆเขาได้สิ่งที่ต้องการกันหมดทั้งๆ ที่ไม่ต้องมานั่งทนเรียนไปสูงๆ(เพื่ออะไรก็ไม่รู้)ด้วยฟ่า T[]T!!!

อีกเรื่อง.. วันนี้... เเถมให้ = =


วันนี้วันเกิดจูนน่ะ....
เเล้วเราไปที่ร.ร.
ที่จริงต้องกลับบ่ายสอง เพราะมีเรียนต่อ
เเต่มีเพื่อนจูนอีกคน เขาจะไปฉลองวันเกิดที่บ้านจูน จูนเลยชวนเราไปด้วย
เอ่อ เราก็ยกเลิกเรียนเเล้วไปด้วย
เเล้วพอดีว่าเพื่อนอีกคนเขาลืมมือถือ ไว้ที่บ้าน
เเล้วเวลานั้นก็ 5 โมงกว่าๆ จะ 6 เเล้ว
บ้านก็อยู่ตั้ง บางนา ซึ่งห่างจากบ้านจูนมากๆ
เเล้วเขาต้องกลับเองน่ะ
เเม่จูนโทรไปปรึกษาเเม่เพื่อนคนนั้น
กลายเป็นว่า.......
"ให้ฟางเขาค้างที่บ้านจูนละกันค่ะ
เเล้วไว้วันเกิดฟางก็ให้จูนไปค้างที่บ้านจูนด้วยเหมือนกันนะค่ะ ^w^"

*ทำท่าทรุดลงพื้น*


เเล้วคือนะ
เสื้อผ้าไม่ได้เอามาเปลี่ยน..
ต้องใช้เสื้อผ้าจูน......
เเล้เวเตียง....
อา............
นะ.........................

OTL


เเล้วบอกเเม่ให้มารับตอน 6 โมง
(ที่จริงมีโทรไปถามเเม่ด้วยเเหละ ว่าให้เเม่ไปส่งเพื่อนคนนี้ที่บ้านได้ไหม ToT กลายเป็นว่าไม่ได้ เพราะบ้านเพื่อนเขาอยู่ไกลกันมากไป)
ดันมารับตอน 7 โมงกว่าๆ........ ตอนเขากำลังจะตัดเค้กกินกัน T_T
หมาน่ะ.... ห่วงของๆ ตัวเองนะ T[]T! แง๋!!

/me เดินคอตกจากไปอย่างเงียบๆ

edit: (วันต่อมา..)

โอ๊ย..........

เซ็งบรมเลยพี่น้อง!!

ปกติผมจะเเหกตาตื่นมาตอน 10 โมง (นอนประมาณตี 1 ทุกวัน) เพื่อมาเล่นวอร์ในคาบาล

เเต่ผมเห็นว่าตัวเองป่วยเป็นไข้อยู่อยากหายเร็วๆ ก็เลยตั้งปลุกตอน เที่ยง

ไอ้พี่สาวบ้าตอนนี้มันทิ้งหมาไว้บ้านเป็นกิจวัตไปเเล้ว ห่*!!! ไม่มีความรับผิดชอบอะไรเลย!!! เมื่อไรมึงจะย้ายไปอยู่หอเเล้วไม่ต้องกลับมาเลย!!!

มันมาปลุกผมอีกเเล้ว orz|||||| คนยิ่งนอนน้อยๆ ป่วยอยู่นะโว้ยยยยยยยย T[]T!!!!!!!!!!! อ๊ายบ้า!!!!
ปลุก 8 โมงที 10 โมงที 12 โมงที!!!!!!! เเล้วกว่าผมจะใช้เวลาหลับต่อก็อีก 20-30 นาที
จนตอนหลังไปตื่นตอนบ่าย 1 เเต่รู้สึกเเย่กว่าวันที่นอนตี 1 ตื่น 10 โมงอีก!!!

โว๋ย!!! ผมไม่อยากอดทนกับเจ้านี้เเล้ว!!! พอผมไปบ่นฟังให้เเม่ เเม่ก็บอกว่า ก็มันเป็นเเบบนี้เเล้ว ก็ช่วยไม่ได้ต้องปล่อยไป

งั้นหรอ!?!?

เเล้วทีกับเรื่องเรียนผมยึดติดกับมันมากเลยนะ!?

เกมนี้ก็จะยึดไปอีกกี่ชาติ จะรอจนกว่ากูจะทำงานไปเลยหรอไงว่ะ!!! (ฮึย T_T! ถ้าไม่มี psp เพื่อนบรรเทาอาการผมตอนนี้คงคลั่งไปนานเเล้ว)

หงุดหงิดสุดๆ เรื่องพี่สาวอะไรๆ ก็ยอม ผลคือทุกคนในบ้านต้องรับเคราะห์ เเล้วก็มาลงที่ผม

เเต่อีทีกับเรื่องผมเนี่ย ซีเรียสกันจังนะ??????

God Damn Shit สุดๆ -*-!!!

มีความรู้สึกไม่อยากไปเรียนหงเรียนห่* อะไรเลย!!

พ่อก็เหมือนกัน

จะให้ผมสอบ GAT PAT

เเล้วยัดลูกเรียนอินเตอร์ทำไม!?

ภาษาอังกิดก็ไม่เเข็ง ไทยก็ยิ่งไม่เเข็ง!!! เเล้วจะให้ผมเอาอะไรไปสู้กับคนอื่นเขา!!

จะให้กวดขัน อ่านอะไรก็เถอะ

ผมเรียนฝั่งอินเตอร์มาก่อนอนุบาล (pre-school) ซะอีก! ผมไม่มีเนื้อหาอะไรของฝั่งไทยเลย! มีก็มีเเค่เลขกับไทยที่เรียนพิเศษกับครูเเขกเขาเท่านั้น ที่เหลือผมจะงัดอะไรไปสู้???

ตายหอง -*-!!! (หงุดตะหงิด!)

apology

วันนี้.. ขอมาพูดเรื่องอื่นละกัน ^-^"" (มีเรื่องภายในครอบครังอยากไปพูดเเพร่ให้ทุกคนฟังเยอะเเยะ มากมาย ทุกวันมากๆๆๆๆๆ เเต่เอาเป็น่ามันมันเยอะพอจนจะมาเขียนในนี้ไม่ไหวละ - -""....ไม่งั้นเดียวคงต้องเปลี่ยนชื่อบล็อกเป็น "My family's secret หรืแ My family's problem" ละมั้ง)

เวท = =/!!! (wait = รอ)

เวลาคุณทำผิดต่อคนๆ หนึ่งคุณทำยังไงต่อ?

....

ผมไม่รู้คำตอบของพวกคุณหรอกนะ

เเต่สิ่งที่ผมมักทำคือ...

เขาไปขอโทษเขา..

มันฟังดูน้อยนิดเนอะ

ส่วนมากผมจะไปอธิบายให้เขาฟังว่าทำไมผมถึงทำเเบบนั้นไป คิดยังไง หรือผมเป็นอะไรไปตอนนั้นถึงกระทำเช่นนั้น

เเต่เมื่อทำความผิดนั้นบ่อยๆ ละ?

คุณระเริ่มเบื่อ รำคาญ เเละขาดความเชื่อมั่นในตัวผม - -"

ยกตัวอย่างเช่น

ผมเเอบเเม่เล่นเกม

พอเเม่จับได้

ผมก็ขอโทษ พวกเรามานั่งคุยกัน

ก็คงจะ.. ด้วยความเป็นเเม่ลูกกัน.. ต้องเจอกันทุกวัน ต้องใช้ชีวิตร่วมกันทุกวัน..

เเม่เขาก็เลยให้อภัย

เเต่พอเริ่มบ่อยขึ้น มากขึ้น

สุดท้าย

เขาก็ไม่ไว้ใจเชื่อผมอีกต่อไป

That's the consequence I must recieve from my mistake, duh... no matter you are "willing" to do at that time or "not willing" to do...

.....

ล่าสุดผมก็ไปมีเรื่องกับพี่ในเน็ตอีกเเล้ว T^T.. เฮ้อ

ความผิดผมเองเเหละ

เล็กๆ น้อยๆ เเต่หลายๆ เรื่อง เเล้วก็ทำบ่อยๆ

คือผมไปยืมตัวละครในเกมของเขา เเล้วก็เล่นสิงติดตัวละครผมไปด้วย

สุดท้ายคือ ผมไม่ได้เอาตัวละครของเขาไปไว้ที่เดิม

_ _ ทำไมน่ะหรอ

ผมลืม - ทำไมลืม ไม่ได้ใส่ใจเท่าที่ควรน่ะสิ

มั่วเเต่เหลิงกับเกมคาบาลที่ในที่สุดผมก็เวล 90 ซะที >_>""

คือเมื่อ 3 วันก่อนเขาก็มาใบ้ๆ บอกผมเเล้วนะ ว่าผมยืมตัวละครเขาไปเเล้วไม่เอากลับไปไว้ที่เดิม

ผมก็ ขอโทษๆ เขาไป เเล้วถามมีอะไรจะให้ผมช่วยเพื่อจะไถ่ความผิดได้บ้างไหม... ก็ไม่มี

จนมาวันนี้ ผมก็มาได้รู้ว่า การกระทำของผมนั้นไม่จริงใจเลย

ผมพูดไปว่าขอโทษ

เเต่สุดท้ายผมก้ไม่ได้ล็อกอินเข้าเกม เเล้วก็เอาตัวละครของเขาไปไว้ที่เดิม

น่าทุเรศตัวเองสิ้นดี

พวกเรารู้จักกันมามากกว่า 2 ปี... สำหรับผม พวกเราสนิทกันมาก....... ผมชอบพี่เขาตลอดมาอยู่ด้วย.....

......

ผมกำลังคิดว่า

เวลาผมทำผิดต่อใครเนี่ย

ถ้าไปเเก้มันไม่ได้เเล้ว

ผมควรจะทำยังไงดีนะ

เอ่อ ผมยิ่งเซ่อๆ ซ่าๆ อยู่ด้วย กลัวจะไปทำผิดเรื่องเดิมหรือเรื่องใหม่อีก -*-""

หรือมันสายไปเเล้วนะ...

เเต่ผมก็ยังอยากจะพยายามจะไม่ทำอีกครั้งหน้า... จะรอดไหมเนี่ย T_T

ไม่รู้จะเเสดงความจริงใจกับความรับผิดชอบต่อสิ่งที่ทำผิดไปยังไงดี

จะโทรไปก็ไม่กล้า... พี่เขาบอกว่าไม่ชอบคุยทางโทรศัพท์ อีกอย่างป๋มกลัวด้วยเเหละ TwT""" (เอ่อ วันนี้ไปไข้อยู่ด้วย = =" ขืนโทรไปจะเเบบ "เอ่อ.. พี่ เเค่ก.. คือว่าเราจะ ... เเค่กๆๆ... พูดว่า ฮัดเช้ย!!...." กว่าจะพูด....)

อ๋อย

ทำยังไงดีว้า!! ผิดก็รู้สึกผิด เเก้ก็ไม่รู้จะเเก้ยังไง จะไปพูดกับเขาก็ไม่ค่อยกล้าเเล้วเพราะตอนนี้อยากตอกย้ำความผิดตัวเองอยู่

โอ๊ย -*-" ถ้าบ้านพี่เขาอยู่ใกล้บ้านผม ผมออกจากบ้านไปกราบขอโทษ เท้าพี่เขาเเล้ววว

สรุป:
1. นั่งพิจรณาตัวเองต่อไป ว่าเวลาทำผิดต่อคนอื่นควรจะอย่างไรต่อไป..
2. ควรทำอย่างไรไม่ให้มันเกิดขึ้นเป็นครั้งที่ 2...3...4....5... เรื่อยไปเเละซ้ำไปซ้ำมา

สุดท้ายนี้...
ถ้าพี่เขาเข้ามาอ่านโพสนี้ของผมเเล้วละก็......
เฮือก..

ไม่รู้สิครับ เเค่สารภาพความในใจน่ะ T-T........

อ๋า... ยังไงก็...

ไม่ว่านี้จะเป็นครั้งที่หนึ่งร้อย... หรือหนึ่งพัน..... หรือกี่ล้านเเล้วก็ไม่รู้ ....

ผมขอโทษนะครับ!!!

ผมควรจะทำอย่างไรต่อไปดี...

หรือผมกลายเป็นคนไร้มารยาทไปซะเเล้วเนี่ย TwT (ไม่อ้าวนา!! ผมอยากเป็นคนจริงใจเเต่ตัวมันดันกลัวไปซะก่อนเเล้ว!)

-notopic-

มีหลายครั้งที่ผมคิดอยู่ในใจอยู่เสมอๆ ว่า

พ่อเเม่น่ารำคาญ

เฮ่งซวยที่สุด
ที่ผมต้องมาระบเคราะห์กำจากการกระทำของพี่สาวผม

พวกเขาจะมาระเบิดโมโหทีไรก็ต้องใส่ผม

ผมทำผิดนิดเดียวพวกเขาก็ด่าว่าเป็นการใหญ่โดนให้สาเหตุว่าเพราะพี่ผมเคยทำตัวเเย่ๆ มาเเล้วทำไมไม่รู้จักดูเป็นตัวเองอย่าง

สรุป

อ๋อ กูผิดเองที่กูเกิดช้ากว่าพี่กู?

งั้นถ้าได้เกิดก่อนจะได้รับ "สิทธิพิเศษ" ทำเรื่องเลวๆ เเย่ๆ ได้ไม่รู้กี่ร้อยครั้งซ้ำซากอยู่เเบบนั้นโดยที่พ่อเเม่ก็ยังรักเเล้วประพฤติต่อเเบบเดิมสินะ?

ผมไม่เข้าใจ
มีตัวอย่างเเล้วยังไง?
เเล้วสิ่งที่ผมทำมันก็ไม่ได้ไปตรงเป๊ะๆๆๆๆ เหมือนพี่สาวผมสักหน่อย

กูผิดที โกรธกูเป็นเดือน ด่าย้ำสบถใส่กูทุกวัน ทำหน้าตารังเกียจเหยียดยามใส่ทุกวัน
ยอมรับว่าผิดจริงๆ ผิดร้ายเเรง

เเต่ทีพี่กู
พอพี่สาวกูทำสิ่งเลวๆ ร้ายๆ ลงไปเเต่ละที

พูดอ้อนพี่สาวกู
รับใช้พี่สาวกูกัน
ดูเเลมากขึ้น
ชวนพี่สาวกูคุยบ่อยขึ้นโดยที่พูดกระเเทกกู

ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม

กูต้องมาเกิดเป็นคนน้องเเต่มีพี่สาวปัญหาอ่อนกว่าเด็กวัย 3 ขวบว่ะ

ไม่เข้าใจ

กูดื้อเงียบเเต่ก็ระเบิดออกมาเป็นการกระทำเป็นเหมือนกันนะโว้ย!!!!

............

เอางี้เหอะ
ถ้าอยากเปรียบกูติดเกมส์ให้มันหนักกว่าคนติดยาเสพละก็

ก็น่าจะรู้กันนะว่าเวลาเลิกหรือขาดยาเสพมันทรมาณทั้งจิตทั้งกายกันขนาดไหน?

ไม่ได้บอกว่ากูย้ำเเย่ขนาดนั้น ถึงมันจะควรจะเป็นในสายตาพวกคนที่คิดเเบบนั้น

เเต่หากมันเป็นจริงละ

กูก็เครียดนะโว้ย ไอ้ห่*

เเล้วดู พี่กู มันสบายจริงนะ

ซื้อหมา มีพ่อคอยรับใช้เลี้ยงให้เฉย เลยไม่ต้องทนความลำบากที่คนต้องเลี้ยงหมา
บ้านกูก็จนซะ พ่อเเม่กูไม่เคยได้ใช้ตังค์ไปกับความบันเทิงเพื่อตัวเองนอกจากเก็บตังค์ส่งลูกเรียนหนังสือ

พี่กูมันสอบไปขับขี่ได้
มันขอรถ
รถเเพงด้วย

อีเหี้*

ดร็อปเรียนไป 1 ปี
ชีวิตมึงเคยทำให้พ่อเเม่ดีใจบ้างไหม???

ขอคอม ขอรถ ขอหอพัก ขอตู้เย็น ขอทีวี ขอไมโครเวฟ

มึงออกๆ ไปจากบ้านกูเลยไป เกลียดมัน

.........

ผลการเรียนเเละรางวัลต่างๆ ที่ได้รับตั้งเเต่วัยเด็กมันไร้ค่าเนอะ

ไม่ว่าคุณจะเรียนดีเรียนเเย่ขนาดไหน

ถ้าคุณมาได้เกรตดีช่วงม.ปลาย คุณก้ได้รับคำชม

เเย่ขนาดไหนคุณก็โดนด่า

- -*......

กูได้เเอบเล่นเกมออนไลน์อยู่ทุกวันก็จริงเเต่คิดว่ากูมีความสุขที่ต้องทนอยู่สภาพเเบบนี้นักหรอไง!!!

กูก็อยากทำอย่างอื่นบ้างน่ะเเหละ!! กูก็อยากคืนดีกับเเม่ อยากให้ทุกอย่างกลับไปเป็นเหมือนเดิมเหมือนกันนั้นเเหละ!!

tsk......

SO ANNOYING

award medal

หัวข้อสิ้นคิด - -" คิดดีๆ ไม่ออกเลยครับ

วันนี้เป็นวันสุดท้ายของโรงเรียน.. (วันอำลาสำหรับพี่ๆ ม.6 มั้งครับ เเล้วก็มี party กันมั้ง... ที่ไหนของโรงเรียนผมก็ไม่รู้เหมือนกัน...ตูไม่มีตังค์..ไม่สนใจด้วย..)

ผมไปร.ร.ตั้งเเต่เช้าเหมือนเดิม
ก็ไม่รู้ว่าต้องไปทำอะไร
พอดีว่าเจอเพื่อนที่เป็น representative ของห้อง homeroom ผม
ก็เลยถามเขาว่าวันนี้ต้องทำอะไรบ้าง

เขาก็บอกให้ไป homeroom ก่อน 15 นาที
เเล้วจะไปที่หอประชุมกันเพราะมีการมอบเหรียญให้นักเรียนดีเด่น

ผมก็ไป homeroom ไปคืน locker key (ตั้งเเต่ได้ไม่เคยใช้ เพราะหามันไม่เจอ - -")
เเล้วก็เอา year book (ซึ่ง year book ของปีที่เเล้วผมก็ไม่เคยเปิดดู เช่นเดียวกันกับปีนี้..... ไม่มีความจำเป็นจะต้องเปิดเลย...)

เเล้วตอนไปที่ห้องประชุม
ครู homeroom ผมก็มาบอกให้ผมไปนั่งเเถวข้างหน้า
ซึ่งเป็นเเถวที่นักเรียนเขารับเหรียญกัน
อีตอนเเรกผมก็นึกว่าครูอำผมเล่น - -" เพราะผมไม่คิดว่าผมจะได้เหรียญกับคนอื่นบ้าง โดยเฉพาะจากโรงเรียนนี้..
เเต่เขาก็บอกให้ไปๆๆ ผมก็บอกไม่เอา _ _ ผมก็บอกว่าเขารู้ได้ไงว่าเป็นผม
เเล้วเขาก็บอกว่ามีสลิปบอกมา Teerada ต้องขึ้นไป เเต่เขาลืมนามสกุล
ผมก็เลยไม่ยอมขึ้น เอ้าจะรู้ได้ไงว่าเป็น Teerada ผม? อาจมี Teerada อื่นก็ได้

ผมก็ลังเลๆ เเล้วก็ตื่นเต้น (ไม่ได้ตื่นเต้นดีใจ) เพราะผมไม่ชอบขึ้นเวทีหน้าคนเยอะๆ ด้วย... (ปกติจะขึ้นก็เเค่ขึ้นของห้องหรืออย่างมากก็ของชั้นเอง... นี้มันเด็กตั้งเเต่ ม.3-ม.6 เลยนะ..เป็นพันๆ คนเลย)

สรุปก็ไม่ได้ไปนั่งข้างหน้า รอเขาเรียกจริงๆ ค่อยเชื่อเเล้วเสียเวลาเดินไปก็ยังดี..

รอไป 10-20 นาที
ผมงงกับการเรียนชื่อ
ว่าเรียงตามอะไรกันเเน่?
ตอนเเรก็นึกว่าวิชา..
ผมก็คิดอยู่ว่าวิชาที่ควรจะได้คงมีเเต่... Thai 10, 3-D Modeling, หรือ Japanese 1 ไม่มีทางเป็นวิชาอื่นได้เเน่ๆ...
เเต่ก็ไม่น่าจะได้นิ.. เราไม่ได้เก่งขนาดนั้นสักหน่อย...

จนตอนหลังสังเกตุการเรียก
เขาเรียกตามชื่อ...
โอโห งี้ตูก็อีกนานโคตรเลยสิฟะ == (นี้หมายความว่าต้องทนอยู่กับความอึดอัดหรอเนี่ย ว่าจะได้ไม่ได้ ถ้าได้ก็เฉยๆ ถ้าไม่ได้ก็โคตรเสียความรู้สึกที่ครูบอกว่าเราจะได้สุดๆ... ยังไงเนี่ย)

ตอนหลังก็งงชื่ออีก
ไปๆ มาๆ สังเกตุไปว่า
เขาเรียงกันตามชื่อนามสกุล _ _

บร๊ะเจ๋า
นามสกุลผมขึ้นต้นสามตัวเเรก Wut...


......................................................


สรุปก็ได้เหรียญเเหละหว๋า orz (เหรียญยที่ทุกคนได้คือเป็น highest grade ของวิชานั้นๆ)
เเล้วก็ขึ้นไปเป็นคนสุดท้ายด้วย TwT.............................. (อ้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกส์)
วิชาก็...
Japanese 1 ครับ............... (ได้อยู่คนเดียวด้วย....... ไม่เหมือนวิชาอื่นๆ เช่น biology มีคนได้ไปเกือบ 10 คนนั้นหมายถึงมีคนเกรตเท่ากันเกือบ 10 คนน่ะครับ)

ไม่รู้จะดีใจดีไหม.....
........
ช่วงนี้ไม่รู้สึกดีใจในเรื่องที่ควรเลย... (คงเพราะปิดเทอมเเม่ก็ยังไม่ให้เล่นเกม...)

คงเพราะ... ไม่ภูมิใจกับตัวเองน่ะครับ
ญี่ปุ่นนี้..... ตั้งเเต่ลง course ไปไม่เคยอ่านหนังสือเลย
เเค่ทบทวนเวลาสอบว่าเขาจะสอบเกี่ยวกับอะไรบ้าง เเค่นั้น

ที่จริงผมควรจะอยู่ Japanese 2 หรือ 3 ซะด้วยซ้ำ
เเต่ว่าผมไม่ได้ไปสอบวัดระดับชั้นเพราะผมรู้ว่ายุ่น 1 มันง่าย _ _ ผมลงไปเพื่อจะทำเกรตง่ายๆ... ได้มาง่ายมากๆๆๆ (ถึงจะเเค้นที่ผิดใน EXAM ไป 1 ข้อก็เถอะ TwT!!!!!!!)

เฮ้อ...............................

psp......... รอตั้งเกือบสิ้นเดือน

เเม่ก็ไม่ให้เล่นเกม

พี่ก็สร้างความวุ่นวาย+ความรำญ+เดือดร้อนให้ทุกวัน... (เล่าไม่ไหวเเล้ว)

ผมก็นึกว่าจะได้รับเกรตวันนี้ซะอีก........

กลายเป็นนู้น..

ประมาณวันที่ 22.......... อีกนานเลยฟะ

กะว่า...ถ้าเกรตออกมาดีจริงๆ

จะเล่นเกมไม่สนเเม่เเล้ว........ ทำไมละ mid-term ที่ได้ 3.48 ที่ดึงขึ้นมาจาก 2.7 น่ะ ผมเล่น DSD:FF ใน PSP กับ Mugen no Frontier ใน NDS ของเพื่อนนะ!?

คิดถึงพี่อัดจัง = = (ญาติที่จบเป็นหมอเรียบร้อย)
ไม่ได้เจอกันเป็นเดือนเลย orz พี่เขายุ่งมากๆ......

พี่เอมก็เหมือนกัน....... งุงิๆ T.T (ญาติที่เรียนอยู่ทันตะปี.. _ _)

เฮ้อง... ที่จริงวันนี้มีเรียน (เรียนไรหว่าสอบไปหมดเเล้ว) เเล้วก็เลยต้องไปตามห้องวิชาเรียนต่างๆ

เเต่กลายเป็นว่าพอไปเเล้วครูไม่มาบ้าง เด็กไม่มากันเลย (นอกจากผม.. ผมไปคนเดียว TwT)

ก็เลยมานั่งพิมพ์ลงบล็อกเเบบนี้ได้เเหละครับ!

edit:

อุ้ก.............
**** จริงๆ เล๋ย.......

ม่ะกี้ไปห้องเลข.. exam ได้ 130 กว่าๆ จาก 180 กว่าๆ.....
คำนวนได้เกรต C................ (71%)
เกรต B เลขผมตอนนี้คงตกไปอยู่ B- ไม่ก็ C+ เเล้วละ... ......... บ้าที่สุดเลย สองข้อสุดท้ายปาไป 20 คะเเนนผมดันทำผลาดไปได้!!!!!!!!!!!!!

อีกเรื่อง
เหรียญที่ผมได้รับมา พิมพ์ชื่อผมไว้ก็จริง
เเต่ไม่มีชื่อวิชา...
พอไปเเจ้งที่ secretary
เขาก็เอามันไปเเล้วบอกว่าเดียวจะเเก้ให้

ผมถามเขาว่าจะมารับได้อีกเมื่อไร
เขาบอกเปิดเทอมหน้า............

.......................

เออ.......... เอามันไปเลยไป............

วันสุดท้ายของโรงเรียนเเท้ๆ
ปิดเทอมเเล้วเเท้ๆ
ผมกลับต้องมานั่งอยู่คนเดียว รอเเม่มารับตอนบ่ายสองครึ่ง......

ตัวคนเดียว ที่นี้ ตลอดเวลา

กูเกลียดมึงจริงๆ ไอ้โรงเรียนเฮ่งซวย

พี่สาว

อยากพูดเรื่องหัวข้อนี้มานานละครับ
เเต่เนื่องจากมันมีมากกว่าร้อยๆ เรื่องเกี่ยวกับพี่สาวผม....มากไป..ผมจึงไม่ค่อยมาเล่าให้ฟัง(บ่น)ในบล็อกกันสักเท่าไร
วันนี้ชักไม่ไหวละครับ = =

ขอบ่นเรื่องเเค่ของวันนี้ก็พอละกัน -*- (เเค่สำหรับ"วันนี้"นะ)

ก่อนอื่นขอบอกความผิดปกตินิดหน่อยของพี่น้องคู่นี้ก่อนละกัน
ถ้าไม่มีความจำเป็นจะ "ไม่คุย" กันเลย
"ทะเลาะ" กันก็ไม่ค่อยบ่อยนัก (สำหรับทุกๆท่านนี้อาจเป็นเรื่องดี เเต่สำหรับผมมันผิดปกตินะ... การที่คนเราทะเลาะกันบ่อยๆ จะทำให้เรียนรู้ถึงอีกฝ่ายหนึ่งได้ - -.... เเล้วไอ้พวกเรื่องที่พวกเราทะเลาะกันนี้..... เป็นเรื่องที่ไร้สาเหตุเหี้*ๆ สุดๆ ที่พี่ผมต้องกุขึ้นมาทุกที....... ผมทนไม่ไหวจริงๆ)

ผมไม่รู้สึกถึงความเป็น "พี่" ในตัวพี่สาวผมเลย
ไม่เคยรับผิดชอบ ไม่เคยสนใจใยดีใคร เอาเเต่ใจตัวเอง เห็นเเก่ตัว ไร้เหตุผล เป็นบุคคลที่ผมเกลียดที่สุดในโลก

ถ้าหายไปได้ก็หายไปเลย ยิ่งดี

เมื่อ 1 อาทิตย์ก่อน
ผมวานให้พี่ผมช่วยโอนตังค์ 1900 บาทเข้าบัญชีของเขา เพราะผมอยากจะสั่งหนังสือ 2-3 เล่มที่ผมอยากได้มากกกกกกกกกกๆ

เเล้วเขาก็รับปากด้วยอารมณ์ยิ้มเเย้มอารมณ์ดี - -... เเล้วบอกว่าเดียวจะทำให้ถ้าได้ออกไปข้างนอก

ตลอด 1 อาทิตย์ที่ผ่านมาพี่ผมออกจากบ้านทุกวัน
ไปเที่ยวกับเพื่อน ทำเเม่ผมเสียเวลารับส่งตามเคย สาเหตุเพราะ "ไม่เคยมาตามนัด" เลทไปเป็ฯ 2-3 ชม. ให้คนอื่นเขารอไปวันๆ ไม่ต้องทำอะไรกันพอดี

เเล้วผมก็ไปท้วงพี่เขาดีๆ วันเว้นวัน ว่าเมื่อไรจะโอนตังค์เข้าให้
เขาก็บอกมาว่า
ก็ลืมบ้าง
หลับในรถบ้าง
กลับ taxi บ้างเลยเเวะไม่ได้ (เพราะถ้าจอดมันจะคิดตังค์เพิ่ม)
ฝนตกบ้าง
ขี้เกียจบ้าง

จนวันนี้
เเม่ ผม เเล้วก็พี่สาวไปเเวะบ้านครูสอนพิเศษกัน
เพราะผมต้องไปเรียนที่นั้น
เเล้วเเม่กับพี่สาวผมก็กลับบ้าน เเละผ่านธนาคารฝากตังค์เเน่ๆ

จนผมกลับบ้าน
ผมถามพี่ผม
โอนเข้าให้ยัง?

เขาก็ตอบว่ายัง

ผมก็เริ่มจะปรี๊ดเเตกในใจ
ผมถามเขาว่าทำไม?

เขาก็ตอบว่า ก็ม่ะกี้ฝนตก (นิดหนึ่งเองเนี่ยนะ??)
เเล้วก็พอถึงบ้านเเล้วเลยออกไม่ได้
ไม่มีรถจะขับออกไปเองด้วย

..... เห๋ย!!!?? เเล้วมันเกี่ยวอะไรกับรถด้วยว่ะ???
มึงพึ่งอายุ 18 ก็จริง ไปสอบใบขับขี่ได้มาก็จริง (ไม่รู้ไปใช้เส้นอะไรได้มา) รถก็ยังอยากให้พ่อซื้อให้???? (อารมณ์เสียกับตื้อ พ่อ กับ เเม่เรื่องนี้บ่อยเหลือเกิน)

ไอ้บ้า!!

ดร็อปเรียนไป 1 ปีเพราะความขี้เกียจ
เพราะความอยากประชดพ่อเเม่

เเกเคยทำอะไรให้ครอบครัวนอกจากตอกย้ำสิ่งเลวๆ ร้ายๆ บ้างไหม????

ผมก็เงียบไป.....

ผมกะว่าพรุ่งนี้จะเอาเงินคืนเเล้วไปขอร้องให้คนอื่นช่วยเเล้ว

ไม่อยากพึ่งมันเเล้ว

เป็นพี่ที่ไม่เคยพึ่งได้สักเรื่อง...........

ผมเกลียดพี่สาวผมจริงๆ


ตอนดึก......
ผมยังหงุดหงิดไม่หาย
ผมก็เลยกะจะไปห่อปกการ์ตูนที่พึ่งซื้อมาหน้าตู้ของเล่นผมหน่อย

เเต่ไปที่นั้นทีไร
ผมต้องกลั้นหายใจเดิน
ทำไมน่ะหรอ?

เพราะมีกองขี้เเละฉี่ของหมา ที่ไปอึกับฉี่ไปเเถวนั้น

อยู้เป็นวันๆ บ้างทีเป็นอาทิตย์ๆ

พี่ผมไม่เคยเก็บ
มันบอกว่าถ้าได้หมาจะช่วยถูบ้านทุกวัน เก็บอึทุกก่อน เช็ดฉี่หมา 2 รอบทุกครั้ง

เเล้วเป็นไง?
ทำไปได้เเค่ 2 วัน

เเล้วก็เลิก

ไอ้ห่*

เเล้วเป็นอะไรไม่รู้นะ
ผมเป็นคนที่จมูกไวที่สุดในบ้าน
ตื่นเช้าเปิดประตูห้องทีไร

ต้องมีกลิ่นฉี่ เเละ อึ ของหมา ที่ดองเป็นวันๆ ให้ผมดมทุกเช้า

ผมต้องกลั้นหายใจ เวลาไปหยิบเสื้อผ้า

ต้องกลั้นหายใจเวลาจะไปหน้าตู้ของเล่น

เเล้วไอ้เจ้าของเวรนั้นไม่ทำอะไรสักอย่าง.......

เกลียด..........เกลียดมัน

มันก็เเค่สำหรับเรื่องวันนี้นะครับ...........

ผมไม่อยากจะรื้อฟื้นสิ่งที่พี่ผมทำเมื่อช่วง 5 ปีที่ผ่านมาด้วย
ไม่งั้นได้ยาวกันเป็นสิบๆ หน้าเเน่ๆ


เฮ้อ.....
บล็อกผมคงไม่มีอะไรน่าสนใจเลยสินะ = =
มีเเต่สิ่งให้คนจะรังเกียจไม่อยากเข้ามาอ่านอีก เพราะนอกจากบ่นเเล้วก็ยังสบถเเต่คำหยาบ - -"
ผมเตือนทุกคนนะครับ...........

ถ้าผมไม่โกรธจริง....... ผมไม่มีวันพูดคำหยาบหรอกครับ.......
ถ้ามันมีคำหยาบกว่าคำที่ผมใช้บรรยายพี่สาวผมในนี้ผมใช้ไปนานเเล้ว ผมเเค่ไม่รู้จักมันเท่านั้นเอง..........

ผมหวังว่า... ครั้งหน้าจะมาโชวภาพถ่ายตู้ของเล่นผมกัน =___=" จะได้ให้บล็อกมันมีภาพซะบ้าง... (เเต่จะไหวไหมนะ.... ภาพตู้ผมเยอะมากกกกกกก orz... เด๋วค่อยๆ ทำก็ได้เนอะ TwT?)

/me รอผลสอบ...ออกวันพฤหัสบดีนี้..... วันตัดสินชะตากรรม........

ปล. ..วันนี้โดนครูด่ามาว่า..เล่นเกมเลย..โง่..กับสมองกล้วง..(นั่งทำข้อสอบ PAT1 อยู่ TwT..ก็มันไม่รู้เรื่องจริงๆนี้..) ..
>>> สำหรับใครที่คิดว่านี้เเรงเเล้ว....ไม่ต้องห่วงครับ.... มีเเรง+เเทงใจมากกว่านี้อีกเยอะ OTL..........