ถ้าหากเกิดผมไม่รู้จักคำว่า"เกม"..จะเป็นอย่างไร?

ผมเคยคิดเล่นๆ นะครับ...

ถ้าชีวิตผมนั้นไม่รู้จักคำว่า "เกม" มันจะเป็นยังไงกันนะ?

ผมยังจำได้... ครั้งเเรกที่ผมได้สัมผัสกับสิ่งที่เรียกว่า "เกม" ครั้งเเรกในชีวิตนั้น..

ตอนนั้นผมอยู่ป. 6 อยู่โรงเรียนเก่า ผมเกิดอยากเล่นเกมเหมือนคนอื่นบ้าง (เเค่อยากเล่นเท่านั้นเอง อยากรู้ว่ามันเนป็นยังไง)

ผมเลยลให้เเม่พาไปสะพานเหล็ก เพื่อไปซื้อเครื่องเกมอันเเรกของผม.. Game Boy Advance

พอได้เครื่องมาเสร็จ พี่เขาก็ถามว่าจะเอาเกมอะไรไปเล่นกับเครื่องไหม? ผมมองๆ ไปก็เจอกล่องเกมเต็มไปหมด เเล้วก็ไม่รู้จะเลือกเล่นเกมอันไหนดี..

จนกระทั้งผมไปสะดุดเจอกล่องๆ หนึ่ง เป็นกล่องเกม [Rockman Zero 3] ... ผมเคยได้ยินเกี่ยวกับร็อคเเมนมาตั้งเเต่เด็กๆ เเล้ว..

ตัวละครสีน้ำเงินที่มีเเขนเป็นปืนเเละยิงตะลุยด้านไปเรื่อยๆ

ผมจึงตัดสินใจซื้อเกมนั้นเป็นเกมเเรกในชีวิตของผม

เเล้วผมก็เริ่ม.. รักเกมตั้งเเต่ตอนนั้นเลยเเหละครับ



ผมก็เล่นเกมไปเรื่อยๆ จนติด (เกม Rockman Zero นี้เเหละครับ.. กับ pokemon ruby.. ที่ทำให้ผมไม่ได้หลับตลอดเที่ยวบินทุกๆ ครั้งที่ครอบครัวไปเที่ยว..)

อื้ม.. เเล้วผมก็เริ่มศึกษาข้อมูลเกี่ยวกับ "Rockman" หรือ "ร็อคเเมน" ไปเรื่อยๆ

เเล้วก็เล่นเกม Rockman เท่าที่เล่นได้เรื่อยๆ มา

ตอนนั้นผมก็เล่นตาม emulator น่ะคครับ Rockman Zero 1-4 เเล้วก็ต่อด้วย Rockman EXE 1-6 เลย

ต่อมาม. 1 ผมก็เริ่มเล่น Rockman ZX เเละ Ryuusei no Rockman (เเล้วก็ติดตามเล่นร็อคเเมนมาเรื่อยๆ จนตอนนี้.. เท่าที่มีเครื่องเล่น)

ช่วงเวลสพวกนั้น.. ผม บ้า...เเละคลั่งร็อคเเมนมาก

มีอะไรเกี่ยวกับร็อคเเมนเอาเป็นว่าอันไม่หยุดน่ะครับ...

ใครเคยอยู่กับผมช่วงนั้นคงจะพอรู้ใช่ไหม - -"?? (ส่วนท่านที่ไม่ได้อยู่กัน.. ให้นึกยังไงก็นึกไม่ออกเลยครับ ว่าผมจะเป็นอย่างไร บอกไว้เลย)



อื้ม.. ก็เล่าประวัติเกมผมมาซะยาว...

ทำไมผมถึงเขียนโพสนี้น่ะหรอ..

ผมเเค่คิดว่า... ถ้าผมมรู้จักคำว่า "เกม" เนี่ย

ชีวิตผมจะเป็นยังไงบ้าง?



คิดเเบบ...
ผมคงจะเรียนดีกว่านี้มากๆ เพราะไม่มีอะไรให้ติดเล่น
หรือ
ผมก็คงเรียนธรรมดาๆ เพราะไม่รู้จะเรียนไปทำไมนอกจากเพราะเเม่อยากให้เรียนดีๆ เท่านั้นเอง
ผมก็ยังคงมีเพื่อนสนิทอยู่กลุ่มเดิม (เพราะพวกเราไม่ได้คุยกันเรื่องเกม เเต่เรื่องกันเอง เเละมีมขุขำๆ อยู่ตลอด)
เเต่
พวกเขาก็จะไม่รู้ว่าเวลาจริงๆ เเล้วเราเป็นบ้านั้นเป็นอย่างไร..

ผมคงไม่.. รู้จักกับเพื่อนๆ ที่ดีๆ ในบอร์ดร็อคเเมน... เพราะว่าผมคงไม่รู้จักร็อคเเมนซะด้วยซ้ำ

เเละ...

ผมไม่ต้องฟังพวกเขาพูดทุกๆ วัน...

"พรีมๆๆ วันนี้นะ อีโค่น่ะเราไป ตีมอนที่ ****** มาด้วย เเหละ เวลอัพนู้นนี้นั้นนู้น.."

"พรีมจิๆ ไอ้นั้นออกเเล้ว เล่นยังๆ สนุกมากๆ เลย รู้ไหมว่า *** เขาทำเเบบนั้นนี้อย่างานั้นด้วย..."

"เห้ย นี้ เล่นหรือยัง เกมนี้?? ถ้าเล่นเเล้วบอกหน่อยดิว่าเล่นผ่านไงอะ ไอ้ตรงเนี่ยๆๆ ที่ ***** เนี่ย"

....... ถ้าเป็นสำหรับเกมที่ผมเล่นเเล้วยังพอโอเคนะครับ..

เเต่ส่วนมากที่พวกคุณมาพูดกันเนี่ย... ผมยังไม่เล่นน่ะสิ...

มาพูดเเบบนี้น่ะ.. ฆ่ากันเลยดีไหม... รู้ไหม.. ว่าผมอยากเล่นเกมที่พวกคุณได้เล่นกันอย่างเบื่อๆ น่ะเเค่ไหน?

....

เวลาพวกเขาทักมาเเบบนี้กันในเอม ใจหนึ่งผมก็อึดอัด... มาก ต้องเก็บกดอารมณ์บ้าคลั่งที่อยากจะเล่นเกมๆ นั้นไว้

เเต่อีกใจหนึ่งผมก็รู้สึก ขอบคุณ.. ที่มีเพื่อนคุยซะที..

เเต่ส่วนมากถ้าผมทนไม่ไหว.. ผมก็จะไม่ได้อ่านที่พวกเขาพิพม์... เเล้วตอบ อื้ม อื้อ อาๆๆ ไป

...พูดตามตรง ไปโทษพวกเขาก็ไม่ได้ ถ้าจะผิดก็ผิดที่ผมเอง.. ที่เป็นบ้าเเบบนี้มากเกินไป..

อื้ม... ก็เเบบ.. ผมรู้สึกว่า

พวกเขาได้เล่นในสิ่งที่พวกเขาเห็น "น่าสนใจ" เท่านั้นนี้... เเล้วก็ชอบพูดกันบ่อยๆ ว่า เฮ้อ เล่นจนเบื่อเเล้วๆๆ ไม่เห็นสนุกเลย

อะไรเเบบนี้...

เเล้วมาพูดใส่คนที่ไม่ได้เล่นเเล้วอยากเล่นเต็มทีนี้ครับ... เเบบ.. หมั้นไส้มาก...

คุณได้เล่นนี้... คุณพูดได้ คุณไม่ได้รอคอยมันมานาน...

เเต่ผม อยากเล่น มาก.. เเล้วผมก็รอเล่นมันมานานมาก เเล้วด้วย... เเละก็ยังไม่ได้เล่นสักที...

......

........... TwT

เอาเหอะ..

ถ้าผมไม่รู้จักคำว่า "เกม"....

ผมคงไม่ ทรมาณจิตใจ ..... เหมือนตอนนี้... ใช่ไหม......?

ตลกเนอะครับ.. เเละตลกมากๆ ด้วย

ผมร้องไห้.... เพราะอยากเล่นเกม เกมที่มีเเต่ใครๆ มาพูดถึงทุกๆ วัน ทุกๆ เกม พูดกันเเค่เพราะต้องเล่าเหตุการณ์ว่าตัวเอง เบื่อ หรือเพื่อเเจ้งว่าเล่นกันถึงไหนเเล้ว..

เเล้วผมก็ร้อง.... ด้วยความที่... อยากเล่นมาก..

เเล้วชอบคิดว่า... "ทำไมกันนะ คนพวกนั้น อยากได้อะไรนิด อะไรหน่อย.. ซึ่งเป็นสิ่งที่เขาไม่ได้อยากได้จริงๆ เเต่กลับได้... ในระหว่างที่เราน่ะ.. อยากได้สิ่งที่เขาได้เเทบตาย... เเต่ก็กลับไม่ได้...."

.........

เฮ้อ _ _

ว่างๆ ผมก็เป็นเหมือนคนบ้าเลยนะ.. นั่งโหลดวีดีโอของเกมที่อยากเล่น เเล้วมาดูหลายๆ รอบ.. สักร้อยครั้งขึ้นไปน่ะครับ..

ดู..เเล้วดู อีก ... ดู เเล้วก็อัดเสียงมาฟัง.. จนจะพากษ์เสียงได้เเล้วละครับ.. (ว่าง เปิด ว่าง เปิด ว่าง เปิด.. )
ปล. ทำไมบล็อคมันเว้นวรรคผิดๆ เเปลกๆ ละเนี่ย == (ทำไมกลายเป็น double space ทั้งๆ ที่ตอนเเรกมัน single space ละว๋า..)

Final Fantasy VII Advent Children Complete!!!

เอ่อ อ่า ก่อนอื่นเลยนะครับ
ไม่รู้ว่ามันจะออกเมื่อไร *-* (หรือออกไปเเล้วก็ไม่รู้ ) หรือประกาศว่าจะมีตั้งเเต่เมื่อไร ผมไม่รู้ = ="" (ไม่ได้ตามข่าว Final Fantasy อะ orz... ชอบเกม เเต่ไม่ได้เป็นแฟนพันธ์เเท้... เป็นไม่ไหว เเค่ร็อคเเมนก็กินเวลาเรียนไปเยอะเเล้ววว T^T)

เเล้วเเบบว่า... นี้ตามข่าวร็อคเเมน (ยิ่งช่วงอัพทุกวัน) นี้กลับมาถึงบ้านปุ๊ป.. ต้องอัพปั๊ป.. เเล้วก็โดนเเม่ด่าเละตาม orz (เเค่เเม่เห็ฌนภาพการ์ตูนร็อคเเมนก็ว่าเเล้วคร้าบ ToT เเล้วบ้างทีมันเป็นภาพในเกมงะ! โดนด่าเลย..)

เเล้วผมบ้าร็อคเเมนจนพอจะมีเวปตามข่าวร็อคเเมนดีๆ << ประมาณ 5 เวป (ที่มันจะบอกอัพเดทต่างๆ ทุกอย่างเกี่ยวกับร็อคเเมนทุกภาค!! รายละเอียดเล็กๆ น้อยๆ ที่ร็อคเเมนมีส่วนเกี่ยวข้องมีหมดครับ =[]=!!) เเต่ Final Fantasy..... ผมไม่มีเลย orz (มีได้อย่างมากเเค่ official websites....)

เเล้วจะให้ผมไปหา? หาได้ครับ... เเต่นี้ผมอยู่ม.4 นะ!! งานเยอะ!! จะสอบเข้ามหายัย เอ๊ย มหาลัยเเล้ว T^T!! (เเล้วก็ปัญหาเดิมเเหละครับ ถ้าเเม่ผมไม่เห็นผมทำอะไรเกี่ยวกับการเรียนก็ ด่*ยับ เเล้ว)
ตกลง.. เปล่าหรอก เครื่องเล่นมีมะพอต่างหาก -*-"

เเบบว่าๆ คือที่จริงรู้มาเเล้วประมาณ 3-4 เดือนว่าจะออกช่วงมีนา? (หรือเมษาฟะ งงไปหมด = =.. หรือออกเเล้วหว่า orz)
เเต่เมื่อวาน.. กำลัง search หนังสือ Dissidia Final Fantasy (ซึ่งได้มาเเล้ว) เล่นๆ ในเวป kinokuniya ของทางญี่ปุ่น (ไปเช็คเล่นๆ ว่ามีหนังสืออะไรออกใหม่ของ Dissidia หรือเปล่า)
เเล้วไปพิพม์ ファイナルファンタジー เลื่อนลงมาดูเรื่อยๆ... จนเจอภาพ....!!!


นี้คร้าบบบบบบบบบ T[]T~!!!!!!!!!!!! (คือที่จริงมันเป็ฯย่อ เเต่นี้ไป search จาก google มา...)
สุดยอดครับพี่น้องงงงงงงงงงงง มันออกเเล้วหรออออออ!? (หรือว่าไว้สั่งจองหว่า -A-...)
ราคา.... 4899 เยนครับ....
เอ่อ...
เฉลี่ยเเบบคราวๆ (คงเกินหรือขาดไป) 1,600 บาท - -*.....

...................
จะอ๋าวววววววววววววววววววววววววววววววว!!! (เจ้าของบล็อคเริ่มระเบิดอารมณ์บ้าเเย๋ววว =[]=")
สุดยอดอ๋า
ถึงมันจะเป็น Blue-ray ก็เถอะ TwT (นั้นซึ่งหมายความว่าถึงผมจะซื้อมาเเต่ก็ดูไม่ได้ orz.....)
เเต่จะเอา!!! โฮ........ ซื้อกล่องมาเก็บก็ยังดี T^T (ถ้าจะดูรอคนอัพโหลดดูก็ได้ฟะ.....)
เเบบว่า.....
ใครรู้เเหล่งที่ซื้อบอกผมด้วยยยยยย~~~

ของเเถม ไปหาเจอมาจาก google เหมือนกัน (poster ตั้งเเต่เมื่อไรไม่รู้ครับ.. ก็อย่างที่บอก ผมไม่ค่อย update เรื่อง Final Fantasy T_T)
รู้สึกมันจะเก่ามากๆ เลยนะ (เก่ามากกกๆๆๆๆ ด้วย = =")
เห็นที่ภาพเขียน COMING 2007 (คงตอนนั้นที่เริ่ม project ทำต่อ FF7AC ที่ออกมาตอนปี 2005 เเต่ยกเลิกหรือค้างไว้ก่อนละมั้งครับ)

ส่วนนี้เป็นพวก Trailers ของหนังครับ!

http://www.gametrailers.com/game/5905.html

(เจ๋งมากขอบอก *_*)

................

ใครมีเวปตามข่าวต่างๆของ Final Fantasy ช่วยโพสหรือเมลมาบอกกันทีนะคร้าบบบบ ToT
-----------------------------------

ความในใจ:
อยากเล่น Final Fantasy จัง... ทุกภาคเลย.. ตั้งเเต่อันเเรกเลยก็ได้ orz (อยากเล่น Dirge of Cerberusus กับพวก FF ล่าสุดมากกกๆๆๆๆ เลยครับ FF 13 ด้วย T_T...)

ว่าเเต่พอดูดถึง FF....... Kingdom Hearts ก็มาตาม OTL (อยากเล่นอีก.....)
เเต่เเบบ... ผมมีเเค่
คอม
กับ
NDS (ที่โดนเเม่ยึดไปเเล้วเเละไม่มีวี่เเว่วจะได้คืน orz)

ผมไม่มี (เท่าที่อยากได้ ณ บัจจุบันเเละตั้งเเต่อดีต orz)
Gameboy
Play Station 1/2/3
Play Station Portable
WII
เเละอื่นๆ

เเล้วผมจะเล่นอะไรได้ไงคร้าบบบบ TT
คอมมี เเต่ spec เครื่องก็เก่ากึก!!
เล่น FF VII (ดังเดิม) ยังไม่ได้เลยครับ orz (กะจะลง RMX8 ยังค้างเลยพี่น้องงงง ToT)
ปล. เคยได้เล่น Final Fantasy ภาคเเรกคือ ภาค 7 ดังเดิม.. โดยเล่นเครื่อง PC เก่า (ที่ตอนนี้พี่เอาไวรัสลงเเทพกัดกินจนไม่เหลือเเล้ว =*=......)

ปล. ผมเพิ่งมาได้ดู Final Fantasy Advent Children ตอนปี 2007 งะ -*-" (คิดดูสิ.... ก็ก่อนหน้านี้ผมไม่รู้นี้ว่ามันมีหนังงงง orz)

edit: มีมา confirm วันออกเเล้วครับ!! (พุ่งไปหามาเรอะ =*=")

เวป: http://www.square-enix.co.jp/ff7acc/

วันที่ 16 เมษายน ปี 2009!!!!!
-----------------------------------------

.....แง๋.........

*เศร้า*.....

=====จบ=====

เล็กๆ น้อยๆ กับการจะ"แอบ" เล่นเกมครับ..+ของเเถม

อ้าวละ วันนี้ว่าง (?) นิดหน่อย.. -...-... พอดีว่าอยู่บ้านเลยมีเวลาอัพบล็อค (อ๋อ เปล่าครับ อู้ทำงาน model DNA ของชีวะ =[]= เย๋ย!)
จะมาบ่นๆ เรื่องเกมเเนะครับ = =a
.....
เฮ้อ!!!
พูดกันตรงๆ นะครับ
ตอนนี้ผมก็ดีใจนะ มีกำลังใจมากขึ้นด้วย (จากการเล่น PSP เกม Dissidia: Final Fantasy น่ะครับ =x=)
แต่ผมก็อึดอัดมาก!!!!
อึดอัดมาตลอด!!
คิดดูนะครับ 1. ผมจะเล่นเกมที ต้องยืมเครื่องเพื่อน (มิว) มาเล่น
ยืมที่ก็เป็นอาทิตย์ (PSP) หรือเป็นเดือน (NDS)
.......................... เเบบ...
ผมรู้สึกเเย่มากเลย..... ถึงเขาจะบอกว่าไม่เป็นไรก็เถอะ เพราะสงสารผมเวลาผมจิตใจห่อเหี่ยวหนักอย่างรุนเเรง (เเล้วเราก็ยังหน้าด้านขอเขาเล่นเนอะ T^T เพราะความอยากเล่นมาก)
2. ผมต้องโกหกเเม่ เอาเหอะ ผมจะเป็นเด็กเลวมากขนาดไหน
เเต่โกหกเเม่ผมก็รู้สึกอึดอัดเป็นนะ -*- (ยิ่งผมเเต่ก่อนสนิทกับเเม่ มากๆๆๆ ด้วย.. เเล้วตอนนี้มาทำเเบบนี้)
ผมต้องบอกเเม่ทุกครั้งที่เเม่ถามว่าตอนนี้ยังเล่นเกมอยู่ไหม? ต้องตอบว่า "ไม่" (ทุกอย่างบนโลกนี้ที่มีชื่อว่า "เกม" คือสิ่งต้องห้ามสำหรับเเม่เราตอนนี้ครับ - -*****)
ผมละ ตอนตายคงตกนรกเเน่เลย...
3. รู้ไหมผมได้เล่นเกมตอนไหนบ้าง??
ตอนอยู่โรงเรียน - พักกลางวัน ผมไม่กินข้าวครับ เสียดายเวลา+ตังค์ นั่งเล่นเกม
เวลาว่าง - บ้างทีครูที่ร.ร.ก็ให้เวลาว่างในห้องน่ะครับ (ส่วนมากเป็นวิชา 3-D modeling เพราะผมมักจะทำงานเสร็จก่อนอยู่บ่อยๆ =3=)
ที่บ้านครูสอนพิเศษ... บอกครูเขาครับ (เวลาคิดเลขจนหัวสมองเเตกตาย OTL) "ขอไปห้องน้ำ" "ไปหนักนะครู" เเล้วก็เเอบเล่นในนั้น -___-..... (แล้วห้องน้ำก็....ร้อนครับ ร้อน เชรี่ยๆ orz เหม็นด้วย ยุงก็เยอะ T^T)
สถานที่อื่นๆ - บอกเเม่ไปขี่จักรยาน เเต่ที่เเท้ไปเเอบเล่นเกม บอกว่าจะไปบ้านเพื่อนหรือนัดกันเเต่ไปเล่นเกม..
เเละอีกหลายๆ อย่าง.. (ที่ตอนนี้ผมคิดไม่ออก)
สนุกก็สนุก นะครับ เกมเนี่ย ให้กำลังใจผมเรียนเอามากๆ เลย (ล่าสุดสอบ Essay วิชา Asian Studies ผมเขียนไป 4 หน้าหัวข้อเรื่อง Causes of Population Growth กลายเป็นว่า.. ผมเป็นคนเดียวในห้องที่ได้ 100 คะเเนนเต็ม *0*!!!!)

เเต่เเบบนี้น่ะ...มัน..

อึดอัดว่ะ

.................
เฮ้อ ผมคงเลวน่าดู... โกหกท่านเเม่ กับครูผมไปกี่รอบเเล้วนะ...
เเต่จะให้ผมทำยังไงดี
ผมก็คุยกับเเม่ไม่ได้ พวกเราไม่เข้าใจกันสักที
ผมอยากให้เขารู้ว่า
วันไหนเนี่ย ที่ผมว่างจริงๆ ว่างจัดๆๆๆ เเบบไม่มีการบ้านเลย หรือสอบเลยเนี่ย
ผมก็อยากเล่นเกม! อยากเล่นเเบบเล่นเยอะๆ ไปเลย เล่นสัก 5-6 ชม. (ขอน้อยๆ นะเนี่ย.. ผมรู้จักหลายๆ ท่านที่เล่นอย่างต่ำที 10 ชม...)
แต่คุณเเม่ก็... "1 ชม. พอ ที่เหลือไปอ่านหนังสือเพิ่ม หรือไปออกกำลังกายซะบ้าง)
โธ่... คุณเเม่คร้าบบบ OTL!!! ผมไม่ได้กะจะเป็นหมอนะ!! (ถึงทุกๆ คนเขาจะอยากให้ผมเป็นก็เถอะ T_T!!!)
พอผมจะขอต่อ... เเม่ก็ไม่ให้...
ด้วยความที่... ผมอยากเล่นต่อ.. (ยังเล่นไม่พอ)
ผมก็เเอบเล่น เเต่เเต่ก่อนผมเล่นโดยที่ไม่รู้ว่ามีมุมที่เเม่เเอบเห็นได้..
เลยโดนจับได้... บ่อยด้วย
เเล้วผมก็โกหกไปหลายรอบด้วย ว่าไม่ได้เล่น เพราะกลัวว่าถ้าบอกว่าเล่น เขาจะไม่ให้... เเต่พอเขาจับโกหกผมได้ (95%) เขาก็โกรธ.. ไปๆ มาๆ พี่เเกก็สั่งเลิกเกมผมเฉยเลยครับ.......

.......
.........
.................
ช่วงนี้ผมเหงามากๆ เลยนะเนี่ย
ไม่มีคนคุยด้วยเลย....
ผมไม่ได้ยินเสียงหัวเราะเเท้ๆ ของผมมาหลายเดือนเเล้วนะ (ไม่ค่อยได้ไปโรงเรียนเก่าเเล้วเจอเพื่อนน่ะครับ.. ปีนี้งานหนักขึ้นมาก)

........
ผมควรทำยังไงดีนะ?
อยากคืนเครื่องเพื่อน... เพราะเกรงใจ เเล้วก็ไม่อยากเเอบเล่น
เเต่ก็อยากเล่น เเล้วตอนผมไม่มีเครื่องเล่นเกม ผมก็จิตตก จิตเศร้า ร้องไห้กับสิ่งที่ผ่านๆ มาอยู่ได้
เทียบง่ายๆ คือนอกจากเพื่อนผม (ซึ่งไม่ค่อยได้เจอกันเล๋ยยยย มีเเต่มิวที่คอยช่วยผมเเต่เจอกันได้ 10-30 นาทีหลังเลิกเรียน) ที่เป็นสิ่งดีๆ ในชีวิตผมเเล้ว (ที่เเบบผมรู้สึก Glad โอ๋ โอ๋ววว happy!! ไรเงี่ยครับ) มันไม่มีอีกเเล้ว...
ถึงตอนนี้ผมจะทำตัวปกติกับพ่อเเม่ (เเละพี่ = =) หัวเราะกันบ้าง...
เเต่มันไม่ใช่น่ะ... ผมไม่ได้อยากทำ... ผมหลอก... ผมเเกล้งทำ... fake เอา... เพราะไม่อยากทำตัวมีพิรุจ (เด๋วเศร้า เเม่ก็จะถามเป็นไรอีก ถ้าผมไม่ตอบ เขาก็จะเทศนายาวยืออีก orz)

เฮ้อ... สุดท้าย..
ทำไมผมเขียนบล็อคทีไรมันยาวทุกทีเลยเนี่ย -*-"!? (เเล้วงี้จะมีคนอ่านเรอะ orz!)

เเง็ปๆๆ ยังไงก็ขอบคุณที่ติดตามงัย _/\_
....
ไม่มีคนคุยด้วยเลยแฮะ

==================

ของเเถมครับๆ *_* (กะจะโพสเนื้อเรื่อวภาพนี้นานละ.. เเต่ขี้เกียจ orz)



....!!!!
เพื่อน (มิวอีกเเว้ว =[]=")
เเอบถ่ายงะครับ...==
ตอนนั้นไปงาน Champ of the month (น่าจะชื่อนี้นะ) ของ Tales Runner (ไม่ได้ไปเเข่งครับ..หาเรื่องออกจากบ้านไปเเอบเล่น mugen ==)
ตอนนั้นเป็นเวลาที่ผมเล่น mugen รอบที่ห้าครับ.. ตอนนั้นกำลังรอญาติเอา psp มาให้.. (ตามที่บอกไว้ตอนเเรกว่าให้รอเเค่ 2-3 อาทิตย์ orz)

โดนถ่ายไม่รู้ตัวเลย ToT.....

ปล. ใครสังเกตุดีๆ ที่กระเป๋าผมคือเข็มกลัด Kagamine Rin&Len ครับผม *-* (และเสื้อคือเสื้อลาย DOGS..ทั้งคู่ซื้อมาจากงาน CP ครับ =[]=")

คิดถึง Mugen จังครับ...

เเย้กกกกกกกกกกกกกกกกกกส์~!!!!

ฮ้า... ผมมีอะไรจะบอกครับพี่น้อง!!!!!(ในที่สุดหัวข้อนี้มันก็มาเเรงกว่าเรื่องวันเสาร์ที่เขียนไปโพสที่เเล้วว่าจะเล่าจนได้ครับ!!)

ผมได้(ยืม)PSP เพื่อนมากเเย้ว ย้ากกกกกกกกกกส์ *[]*!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! (อยากเล่นมาห้าปีกว่าเเล้วคร้าบบบบบบบบบบบ!!!)


ต้องกราบขอบคุณ ขอรับใช้ท่าน "มิว" ของผมไปตลอดกาลเลยครับ _/\_ (หู้ย ถ้าเเกอ่าน entry นี้อยู่นะ เเกจะเอาตังค์ในคาบาลไปเท่าไรก็ได้เลยเอาไป เอาไปหมดตัวเราเลยก็เอาไปยอมหมด ขอให้ได้เล่น Dissidia: Final Fantasy กับ Crisis Core: Final Fantasy VII ก่อนเหอะ!!!)

คือ มันกลายเป็นว่า ปกติผมจะยืม NDS มิวเขาน่ะ (เป็นช่วงก่อนที่ Ryuusei no Rockman 3 จะออกเเล้วผมก็โดนยึด NDS เครื่องสีดำของผมน่ะ) เพื่อเล่นเกม RnR3... เเต่ดันไปติด เกม Mugen no Frontier: Super Robot Taisen OG Saga... [เชามูสุดยอดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด *[]*T!!!!!]
ผมก็ยืม NDS มิวเขามาเป็นเดือนๆ T.T (3-4 เดือนติดต่อกันเลยละ -A-..)

จนตอนนี้เขาต้องการ NDS คืนผมก็คืน
เเต่เเบบ.. ตอนเเรกผมกำลังจะเก็บตังค์เเอบซื้อ PSP.. ผมก็ตั้งชื่อ MSN ไว้เเบบนั้น..
เสร็จเเล้วญาติผมคนหนึ่งก็มาทัก.. ไปๆมาๆ เขาจะยก PSP ของตัวเองให้ O[]o!!!!
ผมเเบบ... จะกรี๊ด เเตกกลายเป็นผู้หญิงเต็มตัวไปให้ได้เลยละตอนนั้น = ="'
เขาบอกให้รอ 1 อาทิตย์... อีกทีเขาติดต่อผมบอกอีก 2-3 อาทิตย์จะกับกทม. (พี่เขาอยู่ระยอง) ไปๆมาๆ อีก 2-3 เดือนค่อยกลับ...............

โห.. พอผมได้ยินเเบบนั้นผมซึมหนักเลยครับ โศกเศร้าเป็นอันจะทำอะไรไม่ได้เลย orz
หลังเลิกเรียนมิวเขาก็เห็นผมซึม (อย่างหนัก) เเล้วก็เขามาถามผมว่าเป็นอะไร (โฮ....TT มิว!! เเกเป็นคนเดียวใรอณาบริเวณโรงเรียนเราที่สนใจทุกข์สุขเรา.. ปลื้ม!)
ก็กลายเป็นว่า.. เขาจะให้ผมรอหนึ่งอาทิตย์ครับ.. ช่วงหนึ่งอาทิตย์โรงเรียนของมิวนั้นจะเข้าค่าย เเล้วเขาจะเอา NDS เเละ PSP ไปเล่น หลังจากนั้นเขาก็จะให้ผมยืม 2 อาทิตย์ก่อนเอากลับ...

โอ๋ .. เเบบตามใจจริงนะ ผมเกรงใจเขามากกกกกกกกกก เกรงใจเเบบ..สุดๆ เลย TT (เเบบว่า.. เพราะเขาให้ผมยืมมานานเเล้ว..หลายครั้งเเล้วด้วย ขนาดตอนที่เเม่ผมจับได้ว่าผมใช้เครื่องมิวเล่น Mugen ผมไปขอร้องยืมเขาอีกทีเพราะอยากเล่น..เขาก็ให้เล่นน่ะครับ..)

ผมตอบเเทนเขาด้วยเกรตสูงๆ เน่อ T.T

เอาเหอะ... ได้เล่นหนึ่งวันผมก็ดีใจตายเเล้ว T[]T!!

เอาเเม่เจ้า!! ผมได้เล่น DSD:FF ซะที!!

ส่วนหัวข้อโพสครั้งนี้... ที่ผมจะคิดถึง ก็คงเป็น Xiaomu 小牟 (シャオムゥ) เชามู น่ะครับ... เพราะผมก็คงไม่ได้เล่น เกม Mugen no Frontier ใน NDS..... ผมคงไม่ได้เจอเชามูอีกนาน โฮ....... TT (ผมเศร้ามากนะครับ!!)
ถึงผมจะมีคลิปเเละเสียงอัดของเชามูจาก Mugen no Frontier กับ NamcoXCapcom ก็เถอะ.. เเต่มันก็ไม่ได้ feeling เท่าได้ยินเสียงสด หรือเล่นเองใช่ไหมครับ ToT เเล้วนี้ผมก็จากเกม PSP หรือ NDS มา 1 อาทิตย์กว่าๆ เเล้ว! (โอ๋ เกือบบ้าตายเเล้วละครับพี่น้อง... โชคดีมาก.. เมื่อ 2-3 วันก่อนดันไป search เจอภาพเชามู =^=... ให้กำลังใจขึ้นมาอย่างเต็มเปี่ยมทันทีเลยครับ!!)

โฮ.. เชามู เราคงไม่ได้เจอกันตัวต่อตัวอีกนาน.... แต่ผมจะไม่ลืมมอง เปิดดูภาพ เเล้วฟังเสียงจากคลิปหรือที่อัดไว้ทุกๆ วันนา T^T!! ผมสัญญา!!! (หมายเหตุ: กรุณาอย่าพึ่งคิดว่าเจ้าของบล็อคนี้เป็นบ้า.. มันเป็นงี้มานานเเล้ว =[]="!!)

*ช่วงนี้คงอัพไม่บ่อยเเล้วนะครับ.. เพราะถ้าอยู่ร.ร.เเล้วมีเวลาว่างคงไปเล่นเกม @w@~*

ขอบคุณที่อ่านฮับ!!

[เล่า] ปวดขา..

อู๊ย... ขาซ้ายผมปวดจี๊ดๆ อีกเเล้วละครับ -*-"
เอ๊ะ? ทำไมมันถึงปวดน่ะหรอ เด๋วผมขอย้อนความไปเเปปปปป (ขออภัยนะครับ ช่วงที่เขียนบล็อคช่วงเเรกๆ คงจะย้อนความบ่อย..เเละคงจะยาวเหยียด 55+)

เรื่องมันเกิดขึ้นเมื่อเดือนตุลาคมปีที่เเล้วครับ (2008)
ในระหว่างที่ผมกำลังเลิกเรียน.. ผมก็คึก (อันเหตุเป็นเพราะว่าคึกมาจากการดูอานิเมเรื่อง Soul Eater *_*..)
ตอนนั้นผมกำลังใส่หูฟัง ฟังเพลง resonance ของ T.M.Revolution ที่เสียบจาก notebook อยู่(ช่วงนั้นกำลังติด SE ประมาณ 1 อาทิตย์)
เเล้วพอกำลังลงจากชั้น 3... ลงไปได้สองขั้นก็... โอ๊ะ???
*โครม*
ตกบันไดไป 1 ชั้นเต็มๆ ครับท่านผู้ชม....
ขาซ้ายผมสีไปกับขั้นบันได เเล้วพอถึงพื้นก็.. เข่าเเละหน้าเเข้ง (สะกดยังไงเนี่ย) ซ้ายผมกระเเทกพิ้นเต็มๆ เลยละพี่น้อง..

ตอนนั้นรู้สึกยังไงน่ะหรอ....

บวดระบมอย่างร้ายเเรงเลยครับ

สภาพตอนนั้นผมล้ม ขาซ้ายมีเลือดออกเล็กน้อยที่เข่าเเละหน้าเเข้ง (ส่วนขวาน่ะหรอ... ไม่เป็นอะไรเลย -*- เพราะมันกระเเทกขาซ้ายอย่างเดียวเต็มๆ เลยละครับ) แต่คนรอบข้างผมเขาก็แค่มอง เเล้วพวกเขาก็เดินกันต่อไป...

ผมกัดฟันคิดในใจ "ทำไมพวกมึงไม่ช่วยกูกันเลยว่ะ" (เขียนไปมาชักเหมือนนิยายเเล้วเเฮะ ยาวอีกต่างหาก -*-)
ผมอยากร้องไห้ ร้องไห้เพราะมันเจ็บขามาก เเต่ก็ร้องไม่ออก เเล้วผมก็คิดว่า "ไม่อยากจะร้องไห้ให้ไอ้คนพวกนี้เห็น"
เเล้วผมก็ต้องทนความเจ็บที่ขาซ้ายเเล้วลุกขึ้น (หูฟังที่เสียบหลุดเลยครับ คอมก็กระเเทกพื้นอีกต่างหาก..) เเล้วผมก็ค่อยๆ เดินลงบันไดไปอีก 2 ชั้น..

เดินไปขาซ้ายก็ลากพื้นไปครับ ตอนนั้นผมเเบกเป้ หนังสือเล่มโตอีกสองอัน เเฟ้มอีกหนึ่งอัน เเล้วก็สะพายคอม..
ผมเดินจนไปถึงหน้าห้องสมุด ฝากข้าวของไว้ที่พี่หน้าห้อง (มันมีที่ฝากน่ะครับ) เเล้วก็ไปนั่งที่เก้าอี้
มองไปที่ขาอีกที... เลือดเต็มหน้าเเข้งเลยครับ (ยังไม่ท่วมนะ -*-)
แล้วมิวก็เดินมา... เขาเป็นเพื่อนผมเองครับ (เป็นเพื่อนเเรกนับตั้งเเต่ย้ายมาโรงเรียนนี้) พวกเราเรียนกันคนละโรงเรียนน่ะครับ เเต่อยู่ใก้ลๆ กัน
เขาเดินมาเเล้วถามว่า "เห้ย เเก ไปทำอะไรมา??" (โอ้พระเจ้า!! มิวเป็นคนเเรกที่ทักเราตั้งเเต่เราตกบันไดมา 20 กว่านาทีเเนะ!)
ผมก็บอกไปว่า... ไม่เป็นไรๆ เเค่ตกบันได - -"
เเม่ผมโทรมา (ตอนนั้นเป็นช่วงที่ท่านแม่โกรธผมอยู่ครับ ไม่ยอมคุยกัน 2-3 เดือนเลย.. อาหารผมก็ต้องหากินเอง - -a) บอกว่า "มาเเล้ว" เเล้วก็วางสาย
ผมก็เลยต้องลุกเพื่อจะออกไป มิวเขาก็ถามว่า "ไม่ไปคลินิคหรอเเก?" ผมก็ตอบไปประมาณว่า.. เดียวไปวางของก่อน เดียวไปช้าเเม่นึกว่าเเอบเล่นเกมอีก.... ("อีก" ก็เพราะไอ้สาเหตุเวลาผมเลิกเรียนผมจะมาขอมิวเล่น Devil May Cry 4 รอเเม่ผมนี้เเหละ.. เเล้วเเม่ผมจับได้)
ผมก็เลยเดินไปรับของ ส่วนเพื่อนผมก็ช่วยเเบกหนังสือกับเเฟ้ม (ซึ้งน้ำใจจริงๆ เลยครับ เพราะเดิมทีมิวเองเขาก็มีของต้องเเบกของเขาอยู่เเล้ว)
ผมลากมิวเเล้วรับของก่อนขึ้นรถไป เเล้วก็เดินไปบอกเเม่ "ม๋า.. เดี๋ยวไปห้องพยาบาลก่อนนะ" เเม่เขาก็ถาม"เป็นอะไร" ผมก็ชี้นิ้วไปที่ขาข้างซ้ายผม (ซึ่งมันจะใกล้เน่าเเล้วมั้งครับ) เเล้วเเม่ผมก็ไม่ได้พูดอะไร
ผมเดินไปคลินิค รอคิวอีกประมาณ 2-3 คน (ซึ่งคนพวกนั้นเป็นอะไรกันรู้ไหมครับ? "โอ๊ยพี่ ผมปวดคอ.." "ปวดหัวอะพี่" "พี่ขอนอนหน่อยสิ).. โหยพวกนาย... เราเคยเจ็บคอ ไอ เป็นไข้ ไอจนปวดท้อง ง่วง ปวดหัวทั้งไมเกรนทั้งเป็นไข้ยังไม่เคยมาเเบบนี้เลย!!
เเล้วก็ถึงคิวผม.. พี่พยายามบาล (ก็น่ารักดีนะ -A-.. ถ้าว่างอาจจีบพี่เขา.. เห้ย!) เขาถามว่าไปทำอะไรมา? ผมก็ตอบตกบันได... ชั้นหนึ่ง
พี่เขาก็ทำความสะอาดเเผลผม ใส่เเอลก็ฮอล (ก็เจ็บนะ..เเต่มันเทียบไม่ได้กับตอนพึ่งตกมาดๆ T^T) เช็ดเเผลด้วยยา เเล้วก็เเปะผ้าก็อตเเล้วก็พลาสเตอร์ให้อีกที
เขาบอกผมให้เดินระวังกว่านี้หน่อย เสร็จผมก็ลาเเล้วขอบคุณพี่เขาเเล้วก็กลับบ้าน

ช่วง 1 เดือนเเรกเจ็บระบมตลอดเลยครับ ผมต้องเดิน เดินทีไรก็เจ็บ มาโรงเรียน ต้องเรียนในตึก 5 ชั้น มีพละวันเว้นวันอีก
ทุกๆ 45 นาทีผมต้องเปลี่ยนคาบ นั้นหมายถึงต้องขึ้นลงบันได ทั้ง 5 ชั้นนั้น พละก็มีว่ายน้ำ.. (โชคดีไป).. เเต่ก่อนวิ่งต้องวิ่งวอร์มอัพรอบสระ 5 รอบนี้สิ OTL!!
ทั้งหมดนี้ผมต้องเดิน เเละวิ่ง ไม่มีข้อเเม้อะไรให้ครูเลย (โรงเรียนผมมีลิฟท์.. เเต่ก็ใช้ไม่ได้ไม่ม่ใบอนุญาติ)
ที่จริงเเล้วผมควรจะได้ใบอนุญาตินะ.. เเต่มันเป็นเพราะผมไม่ได้ไปโรงพยายาบาลเอาใบจากเเพทย์ เพราะผมไม่ยอมบอกเเม่.. ว่าผมเจ็บขา มาก
ผมไม่กล้าคุยกับเเม่... เเม่เขาโกรธผมมากเลยตอนนั้น เขาไม่ยอมพูดด้วย เเล้วถ้าคุณเเม่เขาพูดกับพี่ หรือพ่อผม เขาก็มักจะพูดเสียดสีหรือกระเเทกผมเสมอ โดยที่เขาไม่ได้พูดกับผมเเต่รู้ว่า... ผมได้ยิน
ผมก็เลยทน ทน ทน ทนๆๆๆ ไป
ทนไปจนปีใหม่.. ระยะเวลา 3 เดือน
อาการปวดดีขึ้น เเต่ไม่ค่อยมากนัก ขาซ้ายยังบวมอยู่นิดหน่อย (ดีกว่าตอนเเรกที่ปวมมากก) ตอนนั้นผมจำไม่ได้เเล้วละว่าไปทำอะไรมา เเต่คุณเเม่เขาก็หายโกรธผมลงไปบ้าง (ออ.. จำได้ละ วันเกิดผมมั้ง เเล้ว.. เอ่อ อ่า ผมลืมอีกเเล้วงะ) ช่วงปีใหม่.. ก่อนไปเยี่ยมญาติที่เชียงใหม่ เเม่พาไปร.พ.
กระดูกไม่ได้หัก.. ไม่ได้ราว เเต่อักเสบ
หมอเขาเลยให้ยาเก้อักเสบมา เเล้วก็.. ยาโรคกระเพาะ (ผมเป็นครับ.. เป็นหนักด้วย T_T = อันเนื่องมาจากอดอาหารกลางวันที่ร.ร.ทุกวันเพื่อเก็บตังค์ซื้อหนังสือ)
ไปเชียงใหม่
เดิน เดิน เดิน
โอ๊ย ต้องเดินอีกเเล้วครับพี่น้อง (ขนาดหมอเขาบอกมาเเล้วให้อย่าเดินเยอะ เเต่พ่อเเม่ผมก็ลากเดินเยอะจนได้ครับ)
เกือบได้ขึ้นดอยละ T.T

ไปๆมาๆ กินยา ขึ้นมากกก (ปกติขาผมกระทบอะไรนิดเดียว ผมก็ร้องจ้าก! เจ็บ! เเล้วละครับ)...
ตอนนี้ก็หายปวดครับ
เเต่พอได้กลับมาโรงเรียนอีกครั้ง
ว้ากก้า!! มันเจ็บอีกเเล้ว TwT!! ทำไมมันไม่หายซะทีนะ!? (อยากจะเสริมเมื่อวันเสาร์ผมตกบันได้ - อีกเเล้ว ไปสองชั้นครับ เข่าซ้ายกระเเทก กระทบเเผลเดิมเลยครับ.. OTL ทำไมขาขวามันถึงไม่เป็นอะไรเลยนะ??) ตอนนี้เดียวก็ปวดจี๊ดๆ ที่กระดูกละครับ โอ๊ย.. ร่างกายผมก็คงเป็นเเบบนี้เพราะผมแก่ละมั้งครับ T_T (ขี้บ่น+ปวดตามร่างหายบ่อย)

วั้กๆ! เขียนไปมายาวอีกเเล้ว! ใครที่อ่านมาถึงตรงนี้ผมขอกราบขอบคุณเลยละ _ _ ส่วนใครที่เข้ามาเยี่ยมชมเเต่ไม่อ่านผมก็ขอบคุณด้วยนะ ToT

เด๋วพรุ่งนี้จะมาลงเรื่องเมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมานะครับ (ถ้าไม่มีหัวข้ออะไรมาเเรงกว่านั้นละ o^o)

บ่นแรก - Fist Blabbering?

หาว~!! ง่วงจังเลยครับ =___=.. (ตอนเที่ยงวันเนี่ยนะ) ใช่ครับ ง่วง
ผมนอนเมื่อคืนตอนตีหนึ่ง (ถือว่าเร็วกว่าปกติ =0=" พอดีว่าแม่เฉ่ง) แล้วก็ตื่นมาตอนเก้าโมงครับ O_o!?
ตื่นมาทำไมน่ะหรือ?? ตื่นมาเล่น War ใน Cabal ครับ =[]="
อยู่ Procyon เเล้วก็เเพ้อีเจ้าพวก Capella ครับ -*- (ที่จริงผมไม่ได้เกลียด Capella หรอก... ผมเกลียดชุด... มันสีชมพูกับสีม่วงครับ =*=)

ที่จริง.. วันนี้ผมมาโพสครั้งนี้ตั้งใจว่าจะเล่าชีวิตวุ่นวายเเละน่าอถานของผมเมื่อวานที่ผ่านมาเเต่...

โอ๊ย ช่างเถอะครับ แต่ไอ้ในระหว่างที่ผมมานั่งเขียนบล็อคเนี่ย ผมทะเลาะกับแม่อีกเเล้ว
ผมจะบ้าตาย
มันเป็นอะไรนักหนากันนะ
ตั้งเเต่ผมย้ายมาโรงเรียนใหม่
มันไม่เคยเกิดอะไรขึ้นดีๆ ระหว่างผมกับแม่เลย
ผมกับแม่สนิทกันมาก แต่ก่อนสนิทขั้นทะลุความเป็นแม่ลูกเเล้วมั้งครับ (เอ่อ.. กรุณาอย่าคิดมาก)
แล้วดูสิ เดียวนี้... เดียวนี้มันอะไรกัน?
ผมต้องโกหกเเม่บ่อยขึ้น ถี่ขึ้น เนื่องอันมาจากความที่เเม่ไม่เข้าใจ
พวกเราคุยกันน้อยลงทุกวันๆ ทั้งๆ ที่เเต่ก่อนคุยกันทุกวินาทีที่เจอหน้ากัน
แล้วนี้อะไรอีกแล้ว...
เขาโกรธ
เเล้วเขาก็จะบอกไม่พูดด้วย...
แล้วเขาก็จะทำหน้าที่ทำให้ผมรู้สึกอึดอัดเเละผิดครับ
แล้วถ้าเกิดเขา พูด เขาก็จะพูดกระเเทกผมเเละเสียดสีผม... ไม่ว่าเขาจะพูดกับผมหรือไม่
ผมก็ไม่รู้จะทำอะไรเเล้วละครับ จนปัญญา
เกรตผมมันก็กำลังจะดีขึ้น (อันเนื่องมาจากเเรงฮึดบ้า Mugen = =..) เเล้วเเม่ก็ดีใจตาม
เสร็จหลังจากนี้มันก็คงจะตกลงอย่างรุนเเรงอีกเพราะเเม่โกรธผม.. เเล้วเดียวผมก็คิดมาก เดียวผมก็ไม่มีสมาธิอ่านหนังสือ เดียวผมก็เหม่อลอยในห้องเรียนอีก เดียวผมก็จะมั่วเเต่นั่งคิดเรื่องนี้เเทนที่จะลงมือทำข้อสอบอีก...

จะบ้าตายครับ!! ผมอยากจะไปหาจิตเเพทย์จริงๆ! โดยปกติผมเป็นคนพูดมาก พูดม๊าก มาก จนบางทียังรำคาญตัวเองเลยครับ
เเต่เดียวนี้.. อีกน่ะหรอ เงียบ.. เงียบๆๆ เงียบลง น่าบึ้งลงทุกวันๆ ไอ้ความร่าเริงของผมมันจมดินไปหมดเเล้วน่ะครับ

โทษโว้ย... วันนี้น่ะ ควรเป็นวันสำคัญของผมกับเเม่ด้วย
เพราะวันนี้น่ะ...

เป็นวันเกิดของคุณเเม่ครับ

......
ผมยังไม่ได้บอกสุขสันติ์วันเกิดคุณเเม่เขาเลย
ท่านก็โกรธซะเเล้ว

ท่านเป็นอะไรไปน่ะ
ผมเป็นอะไรไป?
พวกเราเป็นอะไรกันไป?
ทำไมมันถึงเป็นเเบบนี้?

ปล. นั่งเขียนไปผมก็เผลอตัวร้องไห้ไปด้วยซะเเล้ว.....
แต่ก็เอาเถอะนะครับ ก็ยังดีที่ผมร้อง.. ไม่ได้เก็บไว้ (คงเป็นเพราะว่าได้เขียนสินะ)
เพื่อนสนิทผมคนหนึ่ง เขาชื่อ แพท... ผมยังจำคำที่เขาพูดไว้ได้คือ "ถ้าเเกเครียดเเกก็หาทางระบายสิว่ะ วาดรูปไม่ได้ ก็เอากระดาษมาขีดๆๆ ก็ได้ ถ้าไอ้เเรงควายอย่างเเกขีดจนมันทะลุ ก็หยิบกระดาษมาเเล้วเขียนบ่นลงไปก็ได้" (เอ่อ มีคำหยาบหน่อย.. อันเนื่องมากจากความสนิทของพวกเราครับ orz)
ผมก็จึงเขียน.. เเต่ก็มาลงบล็อคจนได้ครับ... (ผมอยากลอง.. บันทึกชีวิตของผมในที่ๆ หาง่ายเเละเรียงลำดับได้บ้าง)