หาว~!! ง่วงจังเลยครับ =___=.. (ตอนเที่ยงวันเนี่ยนะ) ใช่ครับ ง่วง
ผมนอนเมื่อคืนตอนตีหนึ่ง (ถือว่าเร็วกว่าปกติ =0=" พอดีว่าแม่เฉ่ง) แล้วก็ตื่นมาตอนเก้าโมงครับ O_o!?
ตื่นมาทำไมน่ะหรือ?? ตื่นมาเล่น War ใน Cabal ครับ =[]="
อยู่ Procyon เเล้วก็เเพ้อีเจ้าพวก Capella ครับ -*- (ที่จริงผมไม่ได้เกลียด Capella หรอก... ผมเกลียดชุด... มันสีชมพูกับสีม่วงครับ =*=)
ที่จริง.. วันนี้ผมมาโพสครั้งนี้ตั้งใจว่าจะเล่าชีวิตวุ่นวายเเละน่าอถานของผมเมื่อวานที่ผ่านมาเเต่...
โอ๊ย ช่างเถอะครับ แต่ไอ้ในระหว่างที่ผมมานั่งเขียนบล็อคเนี่ย ผมทะเลาะกับแม่อีกเเล้ว
ผมจะบ้าตาย
มันเป็นอะไรนักหนากันนะ
ตั้งเเต่ผมย้ายมาโรงเรียนใหม่
มันไม่เคยเกิดอะไรขึ้นดีๆ ระหว่างผมกับแม่เลย
ผมกับแม่สนิทกันมาก แต่ก่อนสนิทขั้นทะลุความเป็นแม่ลูกเเล้วมั้งครับ (เอ่อ.. กรุณาอย่าคิดมาก)
แล้วดูสิ เดียวนี้... เดียวนี้มันอะไรกัน?
ผมต้องโกหกเเม่บ่อยขึ้น ถี่ขึ้น เนื่องอันมาจากความที่เเม่ไม่เข้าใจ
พวกเราคุยกันน้อยลงทุกวันๆ ทั้งๆ ที่เเต่ก่อนคุยกันทุกวินาทีที่เจอหน้ากัน
แล้วนี้อะไรอีกแล้ว...
เขาโกรธ
เเล้วเขาก็จะบอกไม่พูดด้วย...
แล้วเขาก็จะทำหน้าที่ทำให้ผมรู้สึกอึดอัดเเละผิดครับ
แล้วถ้าเกิดเขา พูด เขาก็จะพูดกระเเทกผมเเละเสียดสีผม... ไม่ว่าเขาจะพูดกับผมหรือไม่
ผมก็ไม่รู้จะทำอะไรเเล้วละครับ จนปัญญา
เกรตผมมันก็กำลังจะดีขึ้น (อันเนื่องมาจากเเรงฮึดบ้า Mugen = =..) เเล้วเเม่ก็ดีใจตาม
เสร็จหลังจากนี้มันก็คงจะตกลงอย่างรุนเเรงอีกเพราะเเม่โกรธผม.. เเล้วเดียวผมก็คิดมาก เดียวผมก็ไม่มีสมาธิอ่านหนังสือ เดียวผมก็เหม่อลอยในห้องเรียนอีก เดียวผมก็จะมั่วเเต่นั่งคิดเรื่องนี้เเทนที่จะลงมือทำข้อสอบอีก...
จะบ้าตายครับ!! ผมอยากจะไปหาจิตเเพทย์จริงๆ! โดยปกติผมเป็นคนพูดมาก พูดม๊าก มาก จนบางทียังรำคาญตัวเองเลยครับ
เเต่เดียวนี้.. อีกน่ะหรอ เงียบ.. เงียบๆๆ เงียบลง น่าบึ้งลงทุกวันๆ ไอ้ความร่าเริงของผมมันจมดินไปหมดเเล้วน่ะครับ
โทษโว้ย... วันนี้น่ะ ควรเป็นวันสำคัญของผมกับเเม่ด้วย
เพราะวันนี้น่ะ...
เป็นวันเกิดของคุณเเม่ครับ
......
ผมยังไม่ได้บอกสุขสันติ์วันเกิดคุณเเม่เขาเลย
ท่านก็โกรธซะเเล้ว
ท่านเป็นอะไรไปน่ะ
ผมเป็นอะไรไป?
พวกเราเป็นอะไรกันไป?
ทำไมมันถึงเป็นเเบบนี้?
ปล. นั่งเขียนไปผมก็เผลอตัวร้องไห้ไปด้วยซะเเล้ว.....
แต่ก็เอาเถอะนะครับ ก็ยังดีที่ผมร้อง.. ไม่ได้เก็บไว้ (คงเป็นเพราะว่าได้เขียนสินะ)
เพื่อนสนิทผมคนหนึ่ง เขาชื่อ แพท... ผมยังจำคำที่เขาพูดไว้ได้คือ "ถ้าเเกเครียดเเกก็หาทางระบายสิว่ะ วาดรูปไม่ได้ ก็เอากระดาษมาขีดๆๆ ก็ได้ ถ้าไอ้เเรงควายอย่างเเกขีดจนมันทะลุ ก็หยิบกระดาษมาเเล้วเขียนบ่นลงไปก็ได้" (เอ่อ มีคำหยาบหน่อย.. อันเนื่องมากจากความสนิทของพวกเราครับ orz)
ผมก็จึงเขียน.. เเต่ก็มาลงบล็อคจนได้ครับ... (ผมอยากลอง.. บันทึกชีวิตของผมในที่ๆ หาง่ายเเละเรียงลำดับได้บ้าง)
No comments:
Post a Comment